Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kuriosúa
Esanahia
Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. · De aspecto fino, aseado, de modales refinados.
Ikustekoak
-
errebíttau, errebittáua.
(d).
Adjektiboa.
Ezpain bueltatuengatik bakarrik entzun dut. · Revirado. Sólo lo he oído decir de los labios revirados.
“Gerra denporan gurian egon zuan teniente zittal bat. Jenixo bat bajaukan jenixo bat, ezpan errebittau arekin... Klem./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.”
Jenio txarraren ezaugarri omen dira ezpan errebittauak..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.kurioso, kuriosúa.
(c).
Adjektiboa.
Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. · De aspecto fino, aseado, de modales refinados.
“Espoloiko gizon kuriosotxo batekin ezkondu zan./ Biaia erosi giñuan, azurrestu samarra, baiña oso kuriosua./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.”
ohar bat
Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. · De aspecto fino, aseado, de modales refinados.
“Espoloiko gizon kuriosotxo batekin ezkondu zan./ Biaia erosi giñuan, azurrestu samarra, baiña oso kuriosua./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.”
ohar bat
