Kategoria gramatikala
Esanahia
Zerbait apurtu dela adierazten duen onomatopeia. Baita beste zenbait gauzaren hotsarena ere: errotarena, ixtearena, enkajatzearena...
Esamoldeak
-
klak eiñ.
(b).
du
Aditza.
Apurtu. · Romperse, quebrarse.
“Atiai bultzaka ibilli die ta azkenian klak ein ddau zerraduriak.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
klak.
(b).
Onomatopeia.
Zerbait apurtu dela adierazten duen onomatopeia. Baita beste zenbait gauzaren hotsarena ere: errotarena, ixtearena, enkajatzearena...
“Aintxintxika zoiala ankia erretenian sartu eta klak./ Errotia klak eta klak gau guztian.”
ohar bat
Esamoldeak:
klak eiñ.
(b).
du
Aditza.
Apurtu. · Romperse, quebrarse.
“Atiai bultzaka ibilli die ta azkenian klak ein ddau zerraduriak.”