Kategoria gramatikala
Forma mugatua
erbíxa
Esanahia
Liebre.
Esamoldeak
-
erbixa beziñ argi.
Esapidea.
Oso argi, zoli.
“ Gu Antiguan jarritta eote giñan, da serenua erbixa bezela, argi, etortze zan. (Lar Antz).”
-
erbí-árra izan.
(d).
Esapidea.
Emakumetan gogorra izan. Akordatzen naiz Tomas-Markik gure aitari gaztetako konkistak kontatzen zizkionean honek zera esan ohi ziola:
“I aiz erbi-arra, i.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
érbi, erbíxa.
(a).
Izena.
Liebre.
“Piñuak eta aizarixak galdu dau erbixa.”
ohar bat
Esamoldeak:
erbixa beziñ argi.
Esapidea.
Oso argi, zoli.
“ Gu Antiguan jarritta eote giñan, da serenua erbixa bezela, argi, etortze zan. (Lar Antz).”
erbí-árra izan.
(d).
Esapidea.
Emakumetan gogorra izan. Akordatzen naiz Tomas-Markik gure aitari gaztetako konkistak kontatzen zizkionean honek zera esan ohi ziola:
“I aiz erbi-arra, i.”
Liebre.
“Piñuak eta aizarixak galdu dau erbixa.”
ohar bat
Esamoldeak:
erbixa beziñ argi.
Esapidea.
Oso argi, zoli.
“ Gu Antiguan jarritta eote giñan, da serenua erbixa bezela, argi, etortze zan. (Lar Antz).”
erbí-árra izan.
(d).
Esapidea.
Emakumetan gogorra izan. Akordatzen naiz Tomas-Markik gure aitari gaztetako konkistak kontatzen zizkionean honek zera esan ohi ziola:
“I aiz erbi-arra, i.”
Multimedia
