Ikustekoak
-
endrégau.
Aditza.
endredau, endreau.
1.endregau.
(a).
dio
zaio
Aditza.
endredau, endreau.
Nahastu (ileak). · Despeinar(se).
“Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan.”
2.endregau.
(b).
du
Aditza.
endredau, endreau.
Revolver, enredar.
“Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe.”
3.endregau.
(b).
du
Aditza.
endredau, endreau.
Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu. · Liar, enredar a alguien.
“Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala?”
4.endregau.
(b).
da
du
Aditza.
endredau, endreau.
Zoratu, burutik egin. · Enredar la cabeza, enloquecer.
“Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau.”
BURUTIK ENDREGAU, batez ere.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
