Ikustekoak
-
arráixo.
arráiño.
1.arráixo, arráixua.
(b).
Adjektiboa.
arráiño.
Demonioa. · Condenado, puñetero. (Aunque menos despectivo y más cariñoso).
“Noiz etorriko ete dok gure mutiko arraixua./ Nun ete dabill txakur arraixo ori?”
2.arráixo!.
(b).
Interjekzioa.
arráixua!, arraiñua!, arranopola!.
Recoño, demonios.
“Arraixua! Neri pasatzeko eztok asko./ Arraixua! Esan da esan da kasoik pez.”
Esaldi hasieran ia beti..
arránopola!.
Esamoldeak:
arráixuak ezpaittuan!.
(c).
Interjekzioa.
arráixuak ezpaittuan.
Arranopola! Esaldiak indartzeko, hauen ostean gehienetan.
“Oinddiokan entzun bia jostak ederrak, arraixuak ezpaittuan./ Ez aiz bela etorri, arraixuak ezpaittuan. ”
arráixo.
(b).
Interjekzioa.
Gauza bera, baina galdegilearen ondoren.
“Nun arraixo laga jittuat pa giltzak./ Zela arraixo nai dok flakatu ainbeste janda. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
