Adiera
-
1.animóso, -a, animosúa, -ía.
(b).
Adjektiboa.
Adoretsua, animo eta umore onekoa. · Animoso, -a.
“Oso animosua zuan zuen aittajuna./ Beti izan da aura andra animosia.”
adoretsu.
-
2.animoso, -a, animosúa, -ía.
(c).
Adberbioa.
Adoretsu. · Animoso.
“Aspaldixan animoso ikusten da Exekiel./ Enabill bape animosa.”
adorétsu.
Forma mugatua
animosúa, -ía
Aldaerak
alimoso, alimotsu
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
animóso, -a, animosúa, -ía.
(d).
alimoso, alimotsu.
ohar bat
1.animóso, -a, animosúa, -ía.
(b).
Adjektiboa.
Adoretsua, animo eta umore onekoa. · Animoso, -a.
“Oso animosua zuan zuen aittajuna./ Beti izan da aura andra animosia.”
adoretsu.
2.animoso, -a, animosúa, -ía.
(c).
Adberbioa.
Adoretsu. · Animoso.
“Aspaldixan animoso ikusten da Exekiel./ Enabill bape animosa.”
adorétsu.
alimoso, alimotsu.
ohar bat
1.animóso, -a, animosúa, -ía.
(b).
Adjektiboa.
Adoretsua, animo eta umore onekoa. · Animoso, -a.
“Oso animosua zuan zuen aittajuna./ Beti izan da aura andra animosia.”
adoretsu.
2.animoso, -a, animosúa, -ía.
(c).
Adberbioa.
Adoretsu. · Animoso.
“Aspaldixan animoso ikusten da Exekiel./ Enabill bape animosa.”
adorétsu.
