Kategoria gramatikala
Forma mugatua
albokúa
Esanahia
Pisu berean edo aldameneko etxean bizi dena. · Vecino que vive en el mismo piso o en una casa contigua.
Sinonimoak
-
aldamenéko, aldamenekúa.
(a).
Izena.
Albokoa.
albóko.
Ikustekoak
-
bésteko, béstekua.
(a).
Izena.
Ubera.
Etxekona, albokoa, teilatupe baten bi bizitza daudenean. · En caseríos de dos viviendas, la contigua.
“Bestekora joan, da ekarri azukarra.”
etxékon.
-
etxékon, etxékona.
(b).
Izena.
etxokon, itxekon (Elos.).
Baserrietan teilatupe bereko etxebizitza; kalean pisu berdinekoa. (dena dela, hau oso aldakorra da toki batetik bestera) · En el caserío, la vivienda contigua que está bajo el mismo techado, en la calle, la(s) vivienda del mismo piso.
“Joan etxekonera ta gatza ekarri./ Itxekonak alde zeben gu ezkondu baiño zeoze lentxuao. JJp.”
bésteko.
Esaerak:
Etxekonekua, beti obia.
Esaera.
(Lar Antz).
Oharrak
Ik. etxekon, besteko.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
albóko, albokúa.
(a).
Izena.
Pisu berean edo aldameneko etxean bizi dena. · Vecino que vive en el mismo piso o en una casa contigua.
“Alboko guztiekin asarretuta ei dabill, ume zaratak diela ta eztiela.”
ohar bat
aldamenéko.
Pisu berean edo aldameneko etxean bizi dena. · Vecino que vive en el mismo piso o en una casa contigua.
“Alboko guztiekin asarretuta ei dabill, ume zaratak diela ta eztiela.”
ohar bat
aldamenéko.
