adjektiboa
- konformidáde txarréko, konformidáde txarrekúa. (c). adjektiboa. Nekez konformatzen dena. De difícil conformar.. Aren gustua eittia ezta erreza, beti izan da konformidade txarrekua ta. .
- kónpleto, kónpletua. (d). adjektiboa. Completo, completamente.. Euskera bat dago lotsagarrixa Bergan, e, lotsagarrixa konpleto. Txotxo-berba konpletua dago Bergan. Mertz./ Arriua burdixan, konpleto, laixak eta be bai, erropia. Irixak, elegantiak, manta ederrekiñ da. Kanpanillak lepuan. Don./ Jaso esaten da ba estruturia gora jasotzen danian. “Etxia ein ddou”, konpleto. Don.. Norbait tontoa edo inuzentea dela esateko: Ori inuzente konpletua dok. . Ik. kafé kónpleto.
- 2. kopiñ, kopiña. (c). adjektiboa. (Eibar.) AAG E. Kargu handia izan arren, berez beste ezkutuko norbaiten esanetara edo aginduetara dagoena. "Hombre de paja". (AAG Eibes)..
- kórajetsu, kórajetsua. (c). adjektiboa. Corajudo, -a. .
- kórkobadun, kórkobaduna. (d). adjektiboa. Korkoba duena. Jorobado, -a.. Korkobaduna izan arren gizon estimaua zan.. Sin. txepóso, jibóso, kórkotx.
- 1. korríente, korríentia. (b). adjektiboa. Berezia ez dena, ohizkoa, arrunta. Ardoagatik bereziki, baina janariak, edariak, arropak... edozergatik esan daiteke. Corriente, común, no especial.. Zer erango juau, markakua ala korrientia?/ Praka bakeruekin dda jertse korriente batekin zeuan. . Adberbio gisa ere bai: Aberatsa izan arren oso korriente jazte zan..
- 2. korríente, korríentia. (c). adjektiboa. Tratu normala duen pertsonagatik esan ohi da, ez dela harroa edo horrelako zerbait azpimarratzeko. Se dice de las personas de trato normal y corriente, cuando, por alguna circunstancia pudieran no serlo.. Ba nik zuen jefiakin bastante tratu daukat eta gizon korrientia da, e./ Bestela eztakitt ze izango dan, baiña lagun artian korriente askua da. .
- 3. koskor, koskórra. (b). adjektiboa. KOXKOR. Mutil edo neskaren atzean jarrita: muchachito, -a.. Zuen mutil-koskorra ta gure neska-koskorra lagun aundixak die.. Puxka bat koskortutakoak, alegia. Soilik ere bai. Koskor samarrak giñan artian ba, batian an eta bestian emen ibilli batzuk eiñ. Sot. (AA BergEus, 335. o.).
- 2. kúku, kúkua. (d). adjektiboa. Txikia; etxeez, lokalez eta horrelakoez.. Uberako tabernia kuku xamarra dok. Klem.. Gutxi erabilia. .
- 1. kurioso, kuriosúa. (c). adjektiboa. Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. De aspecto fino, aseado, de modales refinados.. Espoloiko gizon kuriosotxo batekin ezkondu zan./ Biaia erosi giñuan, azurrestu samarra, baiña oso kuriosua./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.. Ik. errebíttau.
- 2. kurioso, kuriosúa. (c). adjektiboa. Besteen gauzak jakin zalea. Curioso, -a.. Aura dan kuriosuakin sukalderaiño be sartuko jatzu. .
- 1. laban, labána. (a). adjektiboa. Irristakorra. Resbaladizo.. Izotza ein ddau ta oso labana dago bidia. . lában eiñ, . (a). du aditza. Labandu. Resbalar.. Bedarretan laban ein dda estatara jausi naiz.. Sin. labandu, írrist eiñ..
- 2. laban, labana. (d). adjektiboa. Lausengaria. Adulador, -a. .
- lákar, lakárra. (c). adjektiboa. Aspero, -a.. Basarriko bidia oso lakarra dago./ Azal lakarra dauka piñuak.. Latza baino latzagoa dela lakarra esan daiteke. . komentario 1 Ik. eztárriko lákar.
- 2. langille, langillía. (a). adjektiboa. Lan asko egiten duena. . Langille txarrak kaka sarri, urrin joan eta nekez etorri, . (c). esaera. (Ubera.) Uberan esaten den esaera. .. Langille onak prakak apurtu biar dittu belaunian, ez ipurdian, . (-). esaera. "Langile onak eserita ez du egon behar. Gaur besterik gertatzen da." (Lar Antz)...
