adjektiboa

  • kaskáriñ, kaskaríña. (c). adjektiboa. Buruarina.   Casquivano, -a, ligero, -a de cascos.. Ain kaskariña ezpalitz oso jatorra litzake.. Sin. burúariñ, txóliñ.
    kaskáriñ
  • 2. kasket, kaskéta. (d). adjektiboa. Kasketosoa.. Beti, izakeraz danian, kasketa: ori kasket bat dok. Klem. . Sin. kasketóso.
    kasket
  • kasketóso, kasketosúa. (c). adjektiboa. Kasketaldiak izan ohi dituena. Buruan sartutako gauza bitxiak egin zalea. Aldi berean, inoiz, tematia, bereari eutsi zalea.   Persona a la que le dan ventoleras. A su vez, terco.. Etxakixat zela artuko daben; kasketoso utsa dok eta kapaz dok danak aizia artzera bialtzeko./ Ari gauza bat buruan sartzen bajakok eingo jok, ain dok kasketosua eze. . Sin. kasket.
    kasketóso
  • katarroso, katarrosua. (-). adjektiboa. "Katarroa erraz harrapatzen duena." (Lar Antz).
    katarroso
  • kátxo, kátxua. (b). adjektiboa. (Oñati.) Ezkertia.   Zurdo. .
    kátxo
  • kaxkagorri, kaxkagorrixa. (c). adjektiboa. (Leintz.) Ilegorria. .
    kaxkagorri
  • kéjante, kejántia. (d). adjektiboa. Erraz kexatzen dena.. Zuen aittajauna be kejantia zan, ardixak piñua jaten bai; neri bronkia jaurti ostan baten. Luis .
    kéjante
  • 2. kejoso, -a, kejosúa, -ía. (c). adjektiboa. Kexatia.   Quejoso, quejica.. Sekula etxuat ain persona kejosoik ezautu. .
    kejoso, -a
  • 3. kerten, kerténa. (b). adjektiboa. Bruto, -a, gamberro, -a.. Kerten kuadrilla batek arbolia apurtu zeban. .
    kerten
  • 4. kerten, kerténa. (c). adjektiboa. "Neska", "mutil", eta abarren atzetik jarria, handia, indartsua.. Egundoko mutill kertena etorri da soldauxkatik. .
    kerten
  • kilikilitsu, kili-kilitsúa. (c). adjektiboa. Cosquilloso, -a.. Sin. gilbéra.
    kilikilitsu
  • kiribil, kiribilla. (c). adjektiboa. Ensortijado.. Oso ille kiribilla zeukan txikittan..
    kiribil
  • 1. kiribillau, kiribilláua. (c). adjektiboa. KIRIBILL. Kiribilotsua; ileagatik batik bat.   Ensortijado.. Illia be bai kiribillaua, ta erozeiñ ari be kiribillauta egon leikek. Klem..
    kiribillau
  • kízkur, kizkúrra. (b). adjektiboa. KIXKUR, IXKUR. Rizado, crespo.. Ille kixkurra zeukan Julienek txikittan./ Eskabola batzuk lisuak izaten die eta bestiak kixkurrak./ Guk ixkurra, ille ixkurra esaten giñuan. Klem. . Azken forma gutxi erabilia egun. Dena dela, amari «rizado» nola esaten den galdetu diodanean, ixkurra erantzun du, zalantzarik gabe..
    kízkur
  • kláru, klarúa. (a). adjektiboa. Claro, -a.. Kolore klaruak gustatzen jako. . Ik. argi.
    kláru
  • 1. kóbarde, kóbardia. (a). adjektiboa. Koldarra, lotsatia.   Cobarde..
    kóbarde
  • 2. kóbarde, kóbardia. (c). adjektiboa. Lotsatia.. Txikittan kobardia itzan demasa.. Adinekoek erabiltzen dute zentzu honetan. .
    kóbarde
  • 1. koipetsu, koipetsúa. (c). adjektiboa. Mantecoso.. Koipetsu-koipetsuak dare usuak. .
    koipetsu
  • 2. koipetsu, koipetsúa. (c). adjektiboa. Grasiento, sucio.. Amantal koipetsu batekin urten zostan. .
    koipetsu
  • koittáu, koittáua. (b). adjektiboa. Gizajoa, baina emakume eta haurrez.   Pobrecito, -a. Aplicable al sexo femenino y a la infancia.. Andra koittauai makiña bat lan eittia tokatze jako./ Nere koittautxua, etorri zaitte ona.. komentario 1
    koittáu
  • 1. kójo, kójua. (a). adjektiboa. Herrena.   Cojo.. Sabiñ kojua, erretratista ona. .
    kójo
  • kokólo, -a, kokolúa, -ía. (c). adjektiboa. Mokoloa.   Zafio, -a, bobo, -a.. Mutill galanta, baiña kokolua.. Ik. mokólo, -a, mozolo, -a.
    kokólo, -a
  • kolóregórri, kolóregorríxa. (b). adjektiboa. Kolore gorriko pertsona edo gauza.. Koloregorri bat da Elusuko abadia. . komentario 1
    kolóregórri
  • kolórezúri, kolórezuríxa. (b). adjektiboa. Zurbila.   Pálido, -a.. Mutill kolorezuri batekin ikusi dot. .
    kolórezúri
  • kolórga, kolorgía. (d). adjektiboa. Kolore gabea, kolorea galdu duena.   Descolorado.. Kolorgia, kolore zurixa ero kanbixautako koloria; babak-eta urak pasautakuan, koloria kanbixautakuan, kolorgak. Personia be bai, gaixuak-eta: “kolorgatuta dao”. Klem.. Ik. kolorgátu.
    kolórga
Subscribe to Bergarako euskara