Kategoria gramatikala
Forma mugatua
mokolúa, -ía
Esanahia
Ergela. · Bobo, -a, insustancial.
Jakingarriak
Agian garai baten "mongólico" zentzua izango zuen, gaur ez duena. Inguruko herrietako batzuek bergararrei "mokoluak" deitu ohi diete, burla gisa.
Ikustekoak
- inúzente. iñuzente. 1.inúzente, inúzentia. (b). Adjektiboa. iñuzente. Bobo, -a, idiota. “Tontoarro inuzente bat da, besteik ez./ Auraxe dok personia iñuzentia.” 2.inúzente, inúzentia. (d). AdjektiboaIzena. Atzeratua. (ez du zentzu iraingarririk). · Retrasado mental; también, subnormal, mongólico. “Alabaik gaztena inuzentia dauka./ Leno mongolikuai tta inuzentiak esate jakuen./ Gure inguruko baserri-etxe baten seme inuzentetxo bat euken. Nausituaz bere senera etorriko zalakotzat euazen bere gurasuak. (SM Ezten).” Gaur mokolo-k ez du zentzu hau, baina baliteke noizbait izana izatea..
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
mokólo, -a, mokolúa, -ía.
(a).
Adjektiboa.
Ergela. · Bobo, -a, insustancial.
“Ixilik egon ari mokoluoi alakuoi./ Etxonat entenditzen ain mokolua zela izan leiken.”
Agian garai baten "mongólico" zentzua izango zuen, gaur ez duena. Inguruko herrietako batzuek bergararrei "mokoluak" deitu ohi diete, burla gisa..
ohar bat