du
- eréiñ. (a). du aditza. ERÁIÑ, ERIÑ (OS.). Sembrar. Se dice cuando se hace a voleo. Sin embargo cuando se deposita la semilla en un agujero: sartu. Akaberaik ezeukan garixan lanak, akaberaik ez. Eriñ, zimaurtu, jorratu, ebai, metatu....
- erétxi. (c). du aditza. ERATXI. Pertsona bat, arbolatik gaztainak, etab. lurrera bota. Derribar una persona, varear castañas, etc. Abajar cualquier cosa por la fuerza.. Ixilik ezpaago jota eretxi eingo aut./ Agiakin intxaurrak eresten dabill Antoni.. Jetxiren faktitiboa dirudi. Gauza bat jaitsi, behera garraitu esanahiaz ere jaso dugu; honela dio Donatok Elkoro (Elorregi auzoa) aldeko mehatzez aritzerakoan: Bastante mineral on xamarra, baiña bideik pez, burdixan ekarri biar, da san Prudentziora eresten juen, Zerainpetik. Don. Oso gutxi entzuna testuinguru honetan.. eretxita egon, . (-). esapidea. Oso nekatuta egon...
- ernégau. (b). da-du aditza. Desesperar(se), rabiar, impacientar(se).. Lanik ezin ddau billau ta ernegauta dago./ Mutiko gogaikarri orrek ernegau eraitten doste./ Ori beti ernegatzen egoten da.. ERNEGATZEN edo ERNEGAUTA EGON eta ERNEGAU ERAI.
- erósi. (a). du aditza. Comprar..
- erpílddu. (c). da-du aditza. Soroan erpilak sortu. Formar(se) terrones en el labradío.. Euri onek solo guztiak erpildduittu. .
- 6. erre. (d). du aditza. Hankak, nahi gabe, putzuan edo lokatzatan sartu. Aunque parezca paradójico, mojar los pies en fango, al atravesar un rio, etc.. Errekia pasatzera noiala anka bixak erre jittuat./ Eskumako ankia erre juat etxosteko istingan. .
- 2. errebéntau. (b). da-du aditza. Neka-neka egin, lehertu. Agotar(se).. Eitte zeban beruakin errebentauta aillegau giñuztan Anbotora./ Bizkorregi asi tta errebentau ein zeban irixa. .
- errebídau. (d). du aditza. Harri handi bat edo objektu astun bat mugitu handik eta hemendik bultza eginez. Mover o cambiar de posición un objeto pesado empujándolo alternativamente; revirar.. Traban zeuan arri aundi aura alde batetik bestera errebidauaz kostata kendu giñuan bidetik. .
- erregálau. (a). du aditza. Regalar..
- errégau. (b). du aditza. Regar..
- errejístau. (c). du aditza. ERREKISTAU. Arakatu. Registrar.. Etxe guztia errejistau zoskuen./ Maixan badiardue, da aren zestua errejistatzen batzu batzuk. Ben.. Azen.: erréjistau ere bai. .
- erremángau. (a). da-du aditza. Remangar(se). .
- 2. erremat, erremáta. (d). du-dio izena. ERROMAT. Enkantea. Subasta, remate.. Aintziñan sarri izate zittuan errematak; esate baterako erribasotako egurrak subastan ero errematian urtetze juan. Alako egunian erremata dagola anunziatzen zuan. Klem. . Errematak pospoloak beste irauten omen zuen: Poxpolua piztu eta aura emendau bittartian: nik ogei duro pagauko juat, bestiak ogetamar. . errematían úrten, . (d). du aditza. Subastarse, salir en subasta...
- errematían úrten. (d). du aditza. Subastarse, salir en subasta..
- erremedíxau. (c). du aditza. Erremedioa ipini, hobetu.. Azkenengo euri onek asko erremedixau jok ortua. Klem. .
- 1. errendídu. (a). da-du aditza. Rendir(se), dominar.. Amandria errendidu ezindda dabitz./ Eztaukou errenditzeko asmoik. . errendíduta, . (b). adberbioa. Neka-neka eginda. Rendido de cansancio.. Errendiduta akabatzen dot astia. ..
- 2. erreparau. (b). du aditza. Observar, advertir, fijarse.. Oinddio erreparau barik nenguan zure bigote dotorian./ Parkian paretik pasatzerakuan erreparaik ia zabalik dauan.. ZERTAN erreparau. .
- errepartídu. (a). du aditza. REPARTÍDU. Banatu. Repartir.. Eruan karameluak eskolan errepartitzeko. . Sin. banatu, partidu.
