. ankábakar , ankábakarra . (b).
Laburpena
ankábakar, ankábakarra. (b). adjektiboa. Hanka bakarra duena.   El que tiene una sola pierna.. Ankabakarra da gure tio Luis, bestia gerratian moztu zotsen da..
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
ankábakarra
2. anka , ankía . (c).
Laburpena
2. anka, ankía. (c). toponimoa. Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.. Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
2
Forma mugatua
ankía
1. anka , ankía . (a).
Laburpena
1. anka, ankía. (a). izena. Pata, pie, pierna.. Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka. . lau ankán, . (c). adberbioa. LAU-GAIÑIAN. A cuatro patas.. Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera... ankía sartu, . (a). esapidea. Meter la pata. .. ánkak jaso, . (c). du esapidea. Ospa egin. Escapar, huir.. Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. . Sin. pólaiñak jaso.. ankak erabilli, . (c). Ihes egin, lasterka egin. . Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.)... anka geldíxan, . (d). adberbioa. Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu). . Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.. Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .. anka bakarrian, . (b). adberbioa. ANKA TXUNTXURRÍAN. Hanka bakarka.   A la pata coja. . Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. . Sin. txínguan. Ik. txándorrika..
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
ankía
. ánka .
Laburpena
ánka. (-). komentario 1 1. anka, ankía. (a). izena. Pata, pie, pierna.. Ipurditik belaunerainokoa iztar, eta belaunetik hankarainokoa berna da, baina guztia, anka. Dena dela, «pierna» eta «pie» izendatzeko ere, erabiltzen da anka. . . lau ankán, . (c). adberbioa. LAU-GAIÑIAN. A cuatro patas.. Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera... . ankía sartu, . (a). esapidea. Meter la pata. .. . ánkak jaso, . (c). du esapidea. Ospa egin. Escapar, huir.. Eskandalo demasa etara giñuan goizaldera kalian, baiña baezpada be, ankak jaso giñuzen serenua etorri baiño len./ Frantxesak anka jaso zittuala ta, erretirau zala ta, kitto. . Sin. pólaiñak jaso.. . ankak erabilli, . (c). Ihes egin, lasterka egin. . Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.)... . anka geldíxan, . (d). adberbioa. Hankak mugitu gabe, boletan edo beste zerbaitetan (jokatu). . Anka geldixan irabaziko lostake arek neri.. Baita, abiadarik hartu gabe. Anka geldixan iru metroko saltua eitten zeban. .. . anka bakarrian, . (b). adberbioa. ANKA TXUNTXURRÍAN. Hanka bakarka.   A la pata coja. . Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. . Sin. txínguan. Ik. txándorrika... 2. anka, ankía. (c). toponimoa. Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.. Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia...
Ezaguera
Daturik ez
. ánjina , ánjinak . (a).
Laburpena
ánjina, ánjinak. (a). izena. Eztarriko gaitza.   Anginas.. Anjinekin daukau Ana./ Anjinak albuak aundittutakuan, ero. Don. .
Ezaguera
Oso ezaguna
Forma mugatua
ánjinak
Subscribe to Bergarako euskara