Kategoria gramatikala
Forma mugatua
zentzunekúa
Esanahia
Zentzuna edo zuhurtzia duen pertsona edo gauza. · Cosa o persona juiciosa.
Ikustekoak
-
zentzúdun, zentzudúna.
(c).
Adjektiboa.
Zuhurra, arduratsua. · Juicioso, -a, responsable.
“Zentzuduna e, responsablia ero; intelijentiaaittik pe esan leikek paiña ez; responsabliagaittik jeneralian. Klem.”
zentzunéko, zentzúdun.
-
zentzúzko, zentzuzkúa.
(c).
Adjektiboa.
Zentzua edo arrazoia duen gauza. · Cosa razonable o juiciosa.
“Zentzuzkuak esan zittuan esan zittuan berbak. Klem./ Joan dan juntan arek etzeban esan zentzuzko berba bat.
”
Oharrak
Ik.<b> zentzudun, zentzuzko.</b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
zentzunéko, zentzunekúa.
(c).
Izena.
Zentzuna edo zuhurtzia duen pertsona edo gauza. · Cosa o persona juiciosa.
“Zentzuneko gauza bat eztau esan sermoi osuan./ Neri zure gizona beti pentsau izan jata zentzuneko personia.”
ohar bat
Zentzuna edo zuhurtzia duen pertsona edo gauza. · Cosa o persona juiciosa.
“Zentzuneko gauza bat eztau esan sermoi osuan./ Neri zure gizona beti pentsau izan jata zentzuneko personia.”
ohar bat
