Kategoria gramatikala
Aldaerak
zasta
Esanahia
Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia. · Onom. de meter un objeto afilado.
Esamoldeak
-
zísti eta zásta.
(c).
Adberbioa.
Akulua edo punta zorrotzeko zerbait behin eta berriro sartzen.
“ Moskito demoniuak dabitz zisti eta zasta. ”
-
zasta-zasta.
1.zasta-zasta.
(c).
Onomatopeia.
Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia.
2.zasta-zasta.
(c).
EsapideaOnomatopeia.
lagunartekoa
Larrujotzearen onomatopeia.
“Kotxe barruan jo jotsan zasta-zasta. ”
Ikustekoak
-
txasta eiñ.
(b).
Aditza.
haur hizkera
Indizioa sartu. · Poner una inyección.
“Ez ibilli ortosik arri gaiñian, bestela medikuak txasta eingotsu.”
Etim.: zast egin.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
zast!.
(b).
Onomatopeia.
zasta.
Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia. · Onom. de meter un objeto afilado.
“Sillan jartziaz bat, zast, orratza sartu jata ipurdittik.”
ohar bat
Esamoldeak:
zísti eta zásta.
(c).
Adberbioa.
Akulua edo punta zorrotzeko zerbait behin eta berriro sartzen.
“ Moskito demoniuak dabitz zisti eta zasta. ”
zasta-zasta.
1.zasta-zasta.
(c).
Onomatopeia.
Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia.
2.zasta-zasta.
(c).
EsapideaOnomatopeia.
lagunartekoa
Larrujotzearen onomatopeia.
“Kotxe barruan jo jotsan zasta-zasta. ”
zasta.
Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia. · Onom. de meter un objeto afilado.
“Sillan jartziaz bat, zast, orratza sartu jata ipurdittik.”
ohar bat
Esamoldeak:
zísti eta zásta.
(c).
Adberbioa.
Akulua edo punta zorrotzeko zerbait behin eta berriro sartzen.
“ Moskito demoniuak dabitz zisti eta zasta. ”
zasta-zasta.
1.zasta-zasta.
(c).
Onomatopeia.
Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia.
2.zasta-zasta.
(c).
EsapideaOnomatopeia.
lagunartekoa
Larrujotzearen onomatopeia.
“Kotxe barruan jo jotsan zasta-zasta. ”
