Kategoria gramatikala
Forma mugatua
txíflua
Esanahia
Silbato.
Ikustekoak
-
2.txilíbittu, txilíbittua.
(c).
Izena.
Silbato.
“Arbitruai lokatzatan galdu jakuan txilibittua.”
txíflo, píto.
-
2.txístu, txístua.
(b).
Izena.
Silbido.
“Etxian banago joidazu txistua.”
Esamoldeak:
txístuka.
(c).
Adberbioa.
Txistuarekin dei egiten.
“Txistuka txistuakin diar itten dabenian, "baiña “él venía silbando”", ba txistutan zetorren. Klem.”
txístutan.
(c).
Adberbioa.
txistu-joka.
Txistu-joka. · Silbando.
“Txistutan zetorren zuen mutikua./ Ixo, zein dabill or txistutan?/ Zetan zabitz zu txistu-joka?”
txístua jo.
(b).
du
Aditza.
Silvar.
“Zeintzuk ibilli die bart txistu-joka?/ Trenak txistua joten dau tunelian sartzeko.”
fíua jo.
-
2.píto, pítua.
(b).
Izena.
Txilibitua. · Silbato.
“Arbitrua muturrez aurrera jausi tta ixa pitua tragau jok.”
txíflo, txilíbittu.
Esamoldeak:
pito bat ardura ez.
(c).
Esapidea.
Batere ez ardura. · No importar un comino.
“Iñon esana ari etxakok pito bat ardura.”
Oharrak
Ik.<b> pito, txilibittu, txistu.</b> ; ikustekoak begiratu
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
