Kategoria gramatikala
Forma mugatua
txál-íxkua
Esanahia
Txahal-idiskoa. Urbete bat arterakoa. · Novillo, ternero de hasta un año.
Jakingarriak
Gero ixko, soilik.
Ikustekoak
-
íxko.
1.íxko.
(b).
Izena.
Idiskoa. · Novillo.
“Bi ixko ta biaia dare zaltaixan.”
Urtebete bat artekoa: txal-ixko. Ugalketarakoa: puestoko ixko. Idi gaztea: ixko-koxkor edo idi-gazte. .
Esamoldeak:
ixkua bota.
ixko eske.
2.íxko, íxkua.
(c).
Izena.
lagunartekoa
Pertsona handi eta kirtena, lagun artean.
“I aiz ixkua, i!”
3.íxko, íxkua.
(a).
lagunartekoa
Mutil erakargarria eta emakumetan trebea.
“ Hori don ixkua; Redfor bera bera be txiki lagatzen jon.”
-
bigántxa, bigantxía.
(c).
Izena.
Ternera pequeña de hasta 5 ó 6 meses.
“Bigantxia txikixaua, ta aundixauai esate jako biaia. Porrejenplo txal txiki bat bigantxia ero txal-ixkua da. Aura bigantxa aura aundi eitten danian biaia esate jako, neska txikixai ta aundixai esaten jakon estilora. Mertz./ Jaio berrixa danian geixao esaten jau bigantxia. “Ze dok, urruxia ala ixkua?”. “Urruxia”. “Bigantxia orduan”. Don.”
Jaio berriari urrusa ere bai. Susara jartzen hasten denean biae.
.
Oharrak
Ik.<b> bigantxa, ixko.</b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
