Ikustekoak
-
2.púntale, púntalia.
(c).
Izena.
Puntaliatzeko balio duen enbor edo aga luze eta sendo samarra. · Puntal, tronco o vara larga y sólida que sirve para apuntalar.
“Sagar arbolia puntalia batzuk ipiñi premiñan dago./ Egurrezkua baldin bada puntala. Don./ Puntala ba, piñua ibiltzen zuan. Oiñ metalikua dok ori be, dana metalikua. Sebas.”
Oharrak
Ik. <b>puntale</b> (2).
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
