Kategoria gramatikala
Forma mugatua
napár-égoia
Aldaerak
naparraize
Esanahia
Hego-Ekialdetik, Nafarroa aldetik, jotzen duen haizea. Oso epela eta iraunkorra izaten da. · Viento del Sureste, muy templado y duradero.
Ikustekoak
-
égoe, -i, égoia.
(c).
Izena.
Viento sur.
“Egoiak joten dabenian eitten ei dittu edurteik aundixenak.”
Uberan bi hegoe mota bereizten dira: Napar-egoia, Hego-ekialdekoa eta Atxbitarte-egoia edo -aizia, Udalatx aldetik, Hego-mendebaldetik, jotzen duena.
.
Esaerak:
Edurren gaiñeko egua, ezin izan berua.
Esaera.
Oñati.
(Izag Oñ).
Esamoldeak:
égoiari bégira.
(c).
Cara al sur.
“Egoiari begira dago zuen basarrixa.”
egó-áizia euki.
(b).
Esapidea.
Zoro-haizea euki.
“Gaur kriston ego-aizia jaukak Potok.”
zoroaizia euki.
egó-áize, egó-áizia.
(b).
Izena.
Viento sur.
égoe, -i.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
napár-égoe, napár-égoia.
(c).
Izena.
naparraize.
Hego-Ekialdetik, Nafarroa aldetik, jotzen duen haizea. Oso epela eta iraunkorra izaten da. · Viento del Sureste, muy templado y duradero.
“Uberan Bergako kanpaiak entzuten die napar-egoia dabillenian.”
ohar bat
naparraize.
Hego-Ekialdetik, Nafarroa aldetik, jotzen duen haizea. Oso epela eta iraunkorra izaten da. · Viento del Sureste, muy templado y duradero.
“Uberan Bergako kanpaiak entzuten die napar-egoia dabillenian.”
ohar bat
