Adiera
-
1.míñ, míña.
(a).
Izena.
miiñ.
Mihina. Lengua.
“Granua daukat miñian./ Auraxe i zan urkamendixa; zela miiña paparrian bera etara-ban. Hil. (AA BergEus, 330. o.)”
Oso adinekoek MII.
Esamoldeak:
mín zuríko, mín zurikúa.
(c).
AdjektiboaIzenlaguna.
Hizketan leuna. · Meloso en el hablar.
“Leuna ero zera danian, min zurikua. Klem.”
Zenbaitetan faltsoa, zurikeriazko berbetaduna.
.
min zatarraña euki, min zikiña euki.
Esapidea.
Ser malhablado.
“Min zatarra euki arren gaitzik bareko personia da.”
mín zatarréko, mín zatarrekúa.
(c).
Izenlaguna.
min zikiñéko.
Malhablado.
“Familixa guztia die min zatarrekuak.”
ao zatarréko.
mín garbíko.
min garbixa euki.
Esapidea.
Ser bienhablado.
“Eztauka oso min garbixa. ”
mín garbíko, mín garbikúa.
(c).
Izenlaguna.
Maldiziorik botatzen ez duena. · Bienhablado.
“Karreterua izan arren min garbikua zan.”
Ant. miñ zikiñeko..
mín zatarréko, ao zatarréko.
mín púntatik kéndu.
(b).
Esapidea.
Norbera esatear dagoena besteak esan.
“Neuk pe oixe esan bia neban. Min puntatik kendu dostazu.”
aotik kendu.
mín púntan éuki.
(b).
Esapidea.
Ia gogoratuan gauza bat.
“Min puntan daukat zure izena, baiña etxat etortzen.”
ohar bat
-
2.míñ, míña.
(c).
Izena.
Mihina. · Badajo, tanto de campana o cencerro como de reloj de pared.
“Guk miña esaten dotsau, olako. onetxen moduko zer bat, uelakin barruan lotuta egoten da, taka, taka, taka, arek joten dau. Luis.”
-
3.míñ, míña.
(c).
Lengüeta.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
2.miñ.
ohar bat
1.míñ, míña.
(a).
Izena.
miiñ.
Mihina. Lengua.
“Granua daukat miñian./ Auraxe i zan urkamendixa; zela miiña paparrian bera etara-ban. Hil. (AA BergEus, 330. o.)”
Oso adinekoek MII.
Esamoldeak:
mín zuríko, mín zurikúa.
(c).
AdjektiboaIzenlaguna.
Hizketan leuna. · Meloso en el hablar.
“Leuna ero zera danian, min zurikua. Klem.”
Zenbaitetan faltsoa, zurikeriazko berbetaduna.
.
min zatarraña euki, min zikiña euki.
Esapidea.
Ser malhablado.
“Min zatarra euki arren gaitzik bareko personia da.”
mín zatarréko, mín zatarrekúa.
(c).
Izenlaguna.
min zikiñéko.
Malhablado.
“Familixa guztia die min zatarrekuak.”
ao zatarréko.
mín garbíko.
min garbixa euki.
Esapidea.
Ser bienhablado.
“Eztauka oso min garbixa. ”
mín garbíko, mín garbikúa.
(c).
Izenlaguna.
Maldiziorik botatzen ez duena. · Bienhablado.
“Karreterua izan arren min garbikua zan.”
Ant. miñ zikiñeko..
mín zatarréko, ao zatarréko.
mín púntatik kéndu.
(b).
Esapidea.
Norbera esatear dagoena besteak esan.
“Neuk pe oixe esan bia neban. Min puntatik kendu dostazu.”
aotik kendu.
mín púntan éuki.
(b).
Esapidea.
Ia gogoratuan gauza bat.
“Min puntan daukat zure izena, baiña etxat etortzen.”
ohar bat
2.míñ, míña.
(c).
Izena.
Mihina. · Badajo, tanto de campana o cencerro como de reloj de pared.
“Guk miña esaten dotsau, olako. onetxen moduko zer bat, uelakin barruan lotuta egoten da, taka, taka, taka, arek joten dau. Luis.”
3.míñ, míña.
(c).
Lengüeta.
miiñ.
Mihina. Lengua.
“Granua daukat miñian./ Auraxe i zan urkamendixa; zela miiña paparrian bera etara-ban. Hil. (AA BergEus, 330. o.)”
Oso adinekoek MII.
Esamoldeak:
mín zuríko, mín zurikúa.
(c).
AdjektiboaIzenlaguna.
Hizketan leuna. · Meloso en el hablar.
“Leuna ero zera danian, min zurikua. Klem.”
Zenbaitetan faltsoa, zurikeriazko berbetaduna.
.
min zatarraña euki, min zikiña euki.
Esapidea.
Ser malhablado.
“Min zatarra euki arren gaitzik bareko personia da.”
mín zatarréko, mín zatarrekúa.
(c).
Izenlaguna.
min zikiñéko.
Malhablado.
“Familixa guztia die min zatarrekuak.”
ao zatarréko.
mín garbíko.
min garbixa euki.
Esapidea.
Ser bienhablado.
“Eztauka oso min garbixa. ”
mín garbíko, mín garbikúa.
(c).
Izenlaguna.
Maldiziorik botatzen ez duena. · Bienhablado.
“Karreterua izan arren min garbikua zan.”
Ant. miñ zikiñeko..
mín zatarréko, ao zatarréko.
mín púntatik kéndu.
(b).
Esapidea.
Norbera esatear dagoena besteak esan.
“Neuk pe oixe esan bia neban. Min puntatik kendu dostazu.”
aotik kendu.
mín púntan éuki.
(b).
Esapidea.
Ia gogoratuan gauza bat.
“Min puntan daukat zure izena, baiña etxat etortzen.”
ohar bat
2.míñ, míña.
(c).
Izena.
Mihina. · Badajo, tanto de campana o cencerro como de reloj de pared.
“Guk miña esaten dotsau, olako. onetxen moduko zer bat, uelakin barruan lotuta egoten da, taka, taka, taka, arek joten dau. Luis.”
3.míñ, míña.
(c).
Lengüeta.
