Kategoria gramatikala
Forma mugatua
mendí-éspaldia
Esanahia
Mendi edo mendixka baten goi-parte aldapatsu eta zabala; ez gailurra. · Ladera superior de un monte.
Ikustekoak
-
espálda, espaldía.
(c).
Izena.
Lur-sail aldapatsu eta zabala. · Ladera.
“Zelai bat pe izan leikek. aldapa samarrian dauanian, espaldia. Klem./ Egotxian espalda baten dauka Billarrek munteixa.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
mendí-éspalda, mendí-éspaldia.
(d).
Izena.
Mendi edo mendixka baten goi-parte aldapatsu eta zabala; ez gailurra. · Ladera superior de un monte.
“Azkonabittan, mendi-espaldan dauke piñurixa./ Oizko mendi-espalda baten jausi zan abioia.”
ohar bat
Mendi edo mendixka baten goi-parte aldapatsu eta zabala; ez gailurra. · Ladera superior de un monte.
“Azkonabittan, mendi-espaldan dauke piñurixa./ Oizko mendi-espalda baten jausi zan abioia.”
ohar bat
