Kategoria gramatikala
Forma mugatua
klarióna
Aldaerak
klarioi
Esanahia
Antes se llamaba así a cualquier trozo de cayuela (arbel-puxketa) que se usaba para escribir, hacer cuentas, etc. sobre piedra. Ahora también a la tiza.
Jakingarriak
Antzina asko erabiltzen zen klariona, ez baitzen luma edo lapitzik sarri izaten.
Ikustekoak
- árbel, arbéla. (b). Izena. Lurra baino gogorragoa eta harria baino bigunagoa den harrikia. · Toba, cayuela. Gaztelerazko «Pizarra» pizarra esaten da, eta ez arbel. Dena dela, interesgarria da Donatoren azalpena: Ardi-txabolak eta tapatzen jittuen orrekin (pizarrarekin) eta arbela esate jotsek erak. Guk eztou ezautzen ori, eztou ibiltzen da; da guk pizarria. Arbela dok izen ori e, pizarra izenda be arbel-arrixak. Erderaz «cayuela». Koloriak askotakuak, batzuk buztin-kolorera, bestiak zurika... arrittik lurrera, lurra arri eittera doian... Don. .
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
klaríon, klarióna.
(b).
Izena.
klarioi.
Antes se llamaba así a cualquier trozo de cayuela (arbel-puxketa) que se usaba para escribir, hacer cuentas, etc. sobre piedra. Ahora también a la tiza.
“Mutikotan, aittajunak kuentak etara nai zittuanian, da lapitzik ez, klarion billa bialtzen giñuzen estatara./ Maixuak klariona bota zostan arpegira.”
Antzina asko erabiltzen zen klariona, ez baitzen luma edo lapitzik sarri izaten.
.
ohar bat
Etim.
German·k erantsia Og, 03/04/2010 - 19:53·tan
Etim.