Skip to main content

klaríon

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
klarióna
Aldaerak
klarioi
Esanahia
Antes se llamaba así a cualquier trozo de cayuela (arbel-puxketa) que se usaba para escribir, hacer cuentas, etc. sobre piedra. Ahora también a la tiza.
Jakingarriak
Antzina asko erabiltzen zen klariona, ez baitzen luma edo lapitzik sarri izaten.
Ikustekoak
  • árbel, arbéla. (b). Izena. Lurra baino gogorragoa eta harria baino bigunagoa den harrikia. · Toba, cayuela. Gaztelerazko «Pizarra» pizarra esaten da, eta ez arbel. Dena dela, interesgarria da Donatoren azalpena: Ardi-txabolak eta tapatzen jittuen orrekin (pizarrarekin) eta arbela esate jotsek erak. Guk eztou ezautzen ori, eztou ibiltzen da; da guk pizarria. Arbela dok izen ori e, pizarra izenda be arbel-arrixak. Erderaz «cayuela». Koloriak askotakuak, batzuk buztin-kolorera, bestiak zurika... arrittik lurrera, lurra arri eittera doian... Don. .
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

klaríon, klarióna. (b). Izena. klarioi. Antes se llamaba así a cualquier trozo de cayuela (arbel-puxketa) que se usaba para escribir, hacer cuentas, etc. sobre piedra. Ahora también a la tiza. Mutikotan, aittajunak kuentak etara nai zittuanian, da lapitzik ez, klarion billa bialtzen giñuzen estatara./ Maixuak klariona bota zostan arpegira. Antzina asko erabiltzen zen klariona, ez baitzen luma edo lapitzik sarri izaten. . ohar bat

Multimedia

Bisitarien oharrak


  • German·k erantsia Og, 03/04/2010 - 19:53·tan

    Permalink

    clarión.(Del fr. crayon, quizá con infl. de claro).