kínkilla

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kínkillia
Esanahia
Kinkileroak saltzen duen jeneroa. · Quincalla.
Ikustekoak
  • kinkilléro, kinkillerúa. (c). Izena. Kinkila saltzen etxez etxe edo azoketan dabilena. · Quincallero.
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

kínkilla, kínkillia. (d). Izena. Kinkileroak saltzen duen jeneroa. · Quincalla. “” ohar bat

Multimedia

Bisitarien oharrak

  • German·k erantsia Al, 03/01/2010 - 22:26·tan

    Permalink

    RAEK dio quincalla. (Del fr. quincaille). 1. f. Conjunto de objetos de metal, generalmente de escaso valor, como tijeras, dedales, imitaciones de joyas, etc.