Kategoria gramatikala
Forma mugatua
illunabárra
Esanahia
Anochecer.
Jakingarriak
Hitz ia galdua. Illuntze, -i da arrunta. illuntábar, illuntabárra dio Donatok. Honek dionez, illuntzi baino ilunago dagoenean da illun(t)abar; eta istantzen sinonimoa izango litzateke eta egunsentiren antonimoa.
Ikustekoak
-
illúnkera, illúnkeria.
(c).
Izena.
Eguna eta gauaren bitarteko hori. Denborazko kasuetan ia bakarrik. · El anochecer, el paso del día a la noche; el crepúsculo vespertino.
“Atzo, illunkeran, aizerixa pentsau jatan zelaixan.”
-
istantz, istántza.
(c).
Izena.
Iluntzean ia ilundurik dagoeneko tarte hori. Egunaren eta gauren arteko muga. · El crepúsculo.
“Atzo istantzian uso bandara galantak pasau zien./ Istantzerarte ibilli lanian da, artu otarria, ta etxera aguro, laga afaixai tta. Hil.”
Goizekoari egunsenti, baina bada goizekoari istantz esaten dionik ere..
-
ílluntzi, -e, ílluntzia.
(a).
Izena.
Iluntzen hasten denetik afarira arteko tartea. · El anochecer.
Illuntzi gehiago illuntze baino..
Oharrak
Ik.<b> istantz, illunkera, illuntze.</b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
illunábar, illunabárra.
(d).
Izena.
Anochecer.
“Gu etxera orduko illunabarra izango da.”
Hitz ia galdua. Illuntze, -i da arrunta. illuntábar, illuntabárra dio Donatok. Honek dionez, illuntzi baino ilunago dagoenean da illun(t)abar; eta istantzen sinonimoa izango litzateke eta egunsentiren antonimoa..
ohar bat
Anochecer.
“Gu etxera orduko illunabarra izango da.”
Hitz ia galdua. Illuntze, -i da arrunta. illuntábar, illuntabárra dio Donatok. Honek dionez, illuntzi baino ilunago dagoenean da illun(t)abar; eta istantzen sinonimoa izango litzateke eta egunsentiren antonimoa..
ohar bat
