Kategoria gramatikala
Esanahia
Goi, NORA kasuan. · Arriba.
Esamoldeak
-
zerbait gora eta zerbait bera jardun.
(c).
Esapidea.
Gai baten inguruan errepikakor jardun.
“Erretirua gora eta erretirua bera jardun dau gau guztia.”
-
gora biotzak eta bera prakak.
Esapidea.
"Animoa emateko esan ohi den esaera." (Lar Antz)
-
góra jo.
(c).
Esapidea.
Recurrir a una instancia superior, apelar.
“Asuntua errixan ezpou konpontzen gora joko dou. ”
-
góra bégira.
(c).
Esapidea.
Ezer egin gabe, alferkerian.
“Zuek egon gora begira, eta gero ikusikozue.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
góra.
(a).
Adberbioa.
Goi, NORA kasuan. · Arriba.
“Gora gu ta gutarrak!”
ohar bat
Esamoldeak:
zerbait gora eta zerbait bera jardun.
(c).
Esapidea.
Gai baten inguruan errepikakor jardun.
“Erretirua gora eta erretirua bera jardun dau gau guztia.”
gora biotzak eta bera prakak.
Esapidea.
"Animoa emateko esan ohi den esaera." (Lar Antz)
góra jo.
(c).
Esapidea.
Recurrir a una instancia superior, apelar.
“Asuntua errixan ezpou konpontzen gora joko dou. ”
góra bégira.
(c).
Esapidea.
Ezer egin gabe, alferkerian.
“Zuek egon gora begira, eta gero ikusikozue.”
Goi, NORA kasuan. · Arriba.
“Gora gu ta gutarrak!”
ohar bat
Esamoldeak:
zerbait gora eta zerbait bera jardun.
(c).
Esapidea.
Gai baten inguruan errepikakor jardun.
“Erretirua gora eta erretirua bera jardun dau gau guztia.”
gora biotzak eta bera prakak.
Esapidea.
"Animoa emateko esan ohi den esaera." (Lar Antz)
góra jo.
(c).
Esapidea.
Recurrir a una instancia superior, apelar.
“Asuntua errixan ezpou konpontzen gora joko dou. ”
góra bégira.
(c).
Esapidea.
Ezer egin gabe, alferkerian.
“Zuek egon gora begira, eta gero ikusikozue.”
