Kategoria gramatikala
Forma mugatua
gabillia
Esanahia
Larakoa.
Ikustekoak
-
biurra emon.
(d).
Aditza.
Bi edo hiru harirekin bat egin · Trenzar dos o tres hebras de hilo o lana.
“Batu biezan bakoitzera, batera, ta gero biurra emon da kendu.”
Makila edo hagez ari garenean, hari zuzenak okertu. Hurritz-makilari eman dakioke, adibidez, bihurra: Gure aurrekuak burdixa lotzeko sokaik etzeben. Sokia baiño ekonomikuaua eitteko, igual ebai olako urritz-aga luze bat, eta biurra emote otsen. Don. Indar handiaren ezaugarritzat ere hartzen da bihurra ematea, ondorengo esapidean ikusten denez: Bazien lenao be gizonak eskuan inddar asko zeukenak. Eta gero areaittik esaten zan: «Alakuan atzamarretan ez neuke jausi nai, arek gabillian (lerakoaren) senduerako egurrai biurra emoten jotxak». Don..
-
laráko, larakúa.
(c).
Izena.
lerako, leako, laako.
Clavija, generalmente de madera, que une la pértiga del carro al yugo.
“Larakua apurtu ta burdi-garua errekara jausi jakue.”
Atzeko larakua eta aurreko larakua jartzen dira burtedea partikan mugitu ez dadin..
Esamoldeak:
larakúa sartu.
(d).
Esapidea.
Ziria sartu, gezurra sinistarazi.
“Datorren illian ezkondu bia dala? Neri fraille zoiala esan jostan da. Orrek sartu jostan neri larakúa.”
ziríxa sartu.
Oharrak
Ik. larako, biurra emon.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
