Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ésparkia
Esanahia
Banasta, galbahe eta halako ontzien uztaia, aroa. · Se dice del aro superior de un cesto, cedazo, etc.
Jakingarriak
Silla-esparka entzuna izan da jarlekuaren ertza izendatzeko.
Ikustekoak
- txirrínbola, txirrínbolia. (d). Izena. txirrindola. Egurrezko edo burdinazko uztaia, lehengo umeen jostailua. · Aro de madera o metal con el que jugaban los niños. “Txirrinbolia, banasta-esparka batekin einddako aro bat pe, txirrinbolia. Aro batzuk izete zittuan burdiñazkuak eta gero ola zer batekin ibiltzekuak, alanbre bat okertuta. Klem.” Zenbaitek txirrinka edo txirringa ere deitzen dio honi, burdinazkoari, batik bat. Antzuolan txirringeleta. .
- 2.ezpan, ezpána. (d). Izena. La parte superior del aro de una espuerta, cedazo, etc. “Banasta-ezpana onutz begira jarri artaburuak obeto sartzeko.” Esparka da, gure ustez, gauza-izena eta ezpan irudizkoa..
Oharrak
Ik.<b> ezpan </b>(2),<b> txirrinbola.
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
1.ésparka, ésparkia.
(d).
Izena.
Banasta, galbahe eta halako ontzien uztaia, aroa. · Se dice del aro superior de un cesto, cedazo, etc.
“Esparkia ertza dok; banasta ertza ta, banasta-esparkia ta, esan izan dok. Klem./ Burdixak zapalduta galbae esparkia apurtu da./ Artaburua bota, banasta esparkan sake eiñ eta sasira./ Ondoeza eiñ eta bekokixa zabaldu zeban silla-esparkia jota.”
Silla-esparka entzuna izan da jarlekuaren ertza izendatzeko..
ohar bat