Kategoria gramatikala
Forma mugatua
erkíña
Esanahia
Eskasa, matxarra, defektoren bat duena. · Defectuoso, -a, de mala calidad.
Ikustekoak
-
érdikiñ, érdikiña.
(c).
Adjektiboa.
Dícese de los panes que les falta un buen trozo, de las manzanas empezadas, de las cosas defectuosas, y por extensión de las personas de "poca calidad".
“Etzeuan gaur Bolintxon ogirik, erdikiñ batzuk bakarrik./ Gaur armozutan eztot mai gaiñian zeuan sagar erdikin bat besteik jan./ Gazte-denporia firin-faran emunda gero azkenian alako erdikiñ batekin ezkondu zonan.”
Etiketak
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
érkiñ, erkíña.
(d).
Adjektiboa.
Eskasa, matxarra, defektoren bat duena. · Defectuoso, -a, de mala calidad.
“Aurten arbola onek sagar ale erkin batzuk besteik eztittu emon, danak arkuak jotakuak./ Semeik gaztena alako ganorabako erkin bat zuan./ Talde baten, ikustera juten danian bat, “joño, txarri-talde edarra, bat auxe dao erkiñaua”. Don.”
ohar bat
Eskasa, matxarra, defektoren bat duena. · Defectuoso, -a, de mala calidad.
“Aurten arbola onek sagar ale erkin batzuk besteik eztittu emon, danak arkuak jotakuak./ Semeik gaztena alako ganorabako erkin bat zuan./ Talde baten, ikustera juten danian bat, “joño, txarri-talde edarra, bat auxe dao erkiñaua”. Don.”
ohar bat
