ontasuna
- baézpadako, baézpadakua. (c). izenlaguna. Badaezpadakoa, nolabaitekoa, dena beharrekoa. De no muy buena calidad, dudoso.. Gure fabrikan eztago jente txarra, baiña baezpadakua asko./ Gure autua baezpadako xamarra da. . Ezezko esaldietan erabiltzen da maiz, kontrako esanahiaz, alegia: Orrek ez pentsau baezpadako gauzaik erosten dabenik./ Eztok ori be baezpadakua. .
- 4. bápo, bápua. (c). adjektiboa. Ederra, itxura onekoa. Hermoso, -a. de buena presencia, excelente.. Gizon bapua dago oinddio Iñasio./ Bizimodu bapua daroia orrek. . Mugatuan bakarrik. Etim.: «guapo» (?).
- érdikiñ, érdikiña. (c). adjektiboa. Dícese de los panes que les falta un buen trozo, de las manzanas empezadas, de las cosas defectuosas, y por extensión de las personas de "poca calidad".. Etzeuan gaur Bolintxon ogirik, erdikiñ batzuk bakarrik./ Gaur armozutan eztot mai gaiñian zeuan sagar erdikin bat besteik jan./ Gazte-denporia firin-faran emunda gero azkenian alako erdikiñ batekin ezkondu zonan.. Ik. érkiñ.
- érkiñ, erkíña. (d). adjektiboa. Eskasa, matxarra, defektoren bat duena. Defectuoso, -a, de mala calidad.. Aurten arbola onek sagar ale erkin batzuk besteik eztittu emon, danak arkuak jotakuak./ Semeik gaztena alako ganorabako erkin bat zuan./ Talde baten, ikustera juten danian bat, “joño, txarri-talde edarra, bat auxe dao erkiñaua”. Don.. Ik. érdikiñ.
- galóso, galosúa. (d). adjektiboa. Dotorea, kolore eta itxura onekoa. Elegante, de buen color.. . Hitz ia galdua. .
