Kategoria gramatikala
Forma mugatua
dudía
Esanahia
Zalantza. · Duda.
Esamoldeak
-
dudía ala?.
(c).
Esapidea.
Hala erantzun ohi da, erdi brometan, "galdetzea ere", "jakina", zentzuaz.
“”
-
dudán egon.
(b).
dudán geratu.
Estar, quedar... en duda.
“Dudan nago zinera joan ala etxian geldittu./ Dudan geratu nitzan bera ete zan ala ez ete zan. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
dúda, dudía.
(a).
Izena.
Zalantza. · Duda.
“Ointxe dudia sartu jat.”
ohar bat
Esamoldeak:
dudía ala?.
(c).
Esapidea.
Hala erantzun ohi da, erdi brometan, "galdetzea ere", "jakina", zentzuaz.
“”
dudán egon.
(b).
dudán geratu.
Estar, quedar... en duda.
“Dudan nago zinera joan ala etxian geldittu./ Dudan geratu nitzan bera ete zan ala ez ete zan. ”
Zalantza. · Duda.
“Ointxe dudia sartu jat.”
ohar bat
Esamoldeak:
dudía ala?.
(c).
Esapidea.
Hala erantzun ohi da, erdi brometan, "galdetzea ere", "jakina", zentzuaz.
“”
dudán egon.
(b).
dudán geratu.
Estar, quedar... en duda.
“Dudan nago zinera joan ala etxian geldittu./ Dudan geratu nitzan bera ete zan ala ez ete zan. ”
