Kategoria gramatikala
Esanahia
Juntagailu kopulatiboa eta kausala. Eta. Aurreko hitza /l/, /n/, /r/ edo /z/z bukatzen denean esana. Bestela ere entzun daiteke inoiz.
Ikustekoak
-
eta.
Juntagailua.
1.eta.
(a).
Juntagailua.
ta, da, enda.
Juntagailu kopulatiboa. · Y.
“Zuk eta nik berba ein biou.”
Aurreko hitza bokalez amaitzen bada: ta. /l/, /n/ edo /r/z amaitzen bada da, eta beste edozein kontsonantez amaitzen bada eta. Horiek dira arau modukoak, baina askotan ez dira betetzen. Adibidez aurreko hitzaren ondoren geldialditxo bat izan denean sarri etaz jarraitzen da, aurrekoa edozein delarik ere..
2.eta, ta, da.
(a).
Juntagailua.
Esaldiaren bukaeran jarrita zentzu kausala ematen dio, bait-en baliokidea. · Pues, porque.
“Etxera noia bazkaixa daukat eta.”
Hemen ere lehen aipatutako legeak betetzen dira.
.
3.eta, ta, da.
(b).
Eta beste bat, edo batzuk; horrelakoetan:.
“Nere anaia ta Galizian izan die./ Italianuak eta etortzen die jaixetara. Hemen ere goiko legeak betetzen dira.”
4.eta, ta, da.
(b).
Kirol emaitzetako lotura.
“Iru eta bi irabazi dau Alavesak.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
2.da.
(a).
Juntagailua.
Juntagailu kopulatiboa eta kausala. Eta. Aurreko hitza /l/, /n/, /r/ edo /z/z bukatzen denean esana. Bestela ere entzun daiteke inoiz.
“Atzo berandu erretirau nitzan da gaur loguria./ Banoia, berandu nabill da./ Biar da etzi fubola dago.”
ohar bat
Juntagailu kopulatiboa eta kausala. Eta. Aurreko hitza /l/, /n/, /r/ edo /z/z bukatzen denean esana. Bestela ere entzun daiteke inoiz.
“Atzo berandu erretirau nitzan da gaur loguria./ Banoia, berandu nabill da./ Biar da etzi fubola dago.”
ohar bat
