Kategoria gramatikala
Forma mugatua
bíkotixa
Esanahia
Bikoitza. · Doble.
Jakingarriak
Hitz ia galdua.
Ikustekoak
-
bíkotx, bíkotxa.
(c).
bikoitz.
Bi atal edo parte berdin dituena. · Doble, compuesto de dos partes.
“Arrautza au gorringo-bikotxa da./ Batzuk potro bakarrak izateittuk eta beste batzuk potro bikotxak./ Basarri batzuk bizitza bakarrekuak die ta beste batzuk bikotxak (edo bi bizitzakuak)./ Aurten amar bikotx eta iru irukotx jaio zittuan (bildotsak).”
Bergaran BIKOITZ ere entzun daiteke, Leintz aldera BIKOTX..
Oharrak
Ik.<b> bikotx </b>(esanagoa).
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
bíkoti, bíkotixa.
(d).
Izena.
Bikoitza. · Doble.
“Etxe onekua ero zera baldin bazan, arrio bi; arrio bikotixa, aura ba grandia zan. Gure aittajauna ori arrio bikua ei zan. Ben./ Iru susa topau najittuan, edarrak, bat bikotixa gaiñera.”
Hitz ia galdua..
ohar bat
Bikoitza. · Doble.
“Etxe onekua ero zera baldin bazan, arrio bi; arrio bikotixa, aura ba grandia zan. Gure aittajauna ori arrio bikua ei zan. Ben./ Iru susa topau najittuan, edarrak, bat bikotixa gaiñera.”
Hitz ia galdua..
ohar bat
