Sarrera nagusia
Forma mugatua
béndekua
Aldaerak
méndeko, ménpeko
Esanahia
Erraz manejatzeko moduko objektua.
Ikustekoak
-
1.egur, egúrra.
(a).
Izena.
Madera, leña.
“Egurrezko mai ederrak jarrittue./ Egur xeetzera noia.”
Esamoldeak:
mendeko egur, mendeko egurra.
Izena.
Erraz manejatzen den egurra, mehe samarra.
“Mendeko egurra, esan nai neuke, e, egur mee samarra erabiltzen giñuala guk. Mateo./ Mendeko egur bat. Subillak ibiltzen dia burtarasak eitteko, burterraillak eitteko. Sendua eztanian, meetxua danian. Don.”
egurra xeetu.
Aditza.
Egurra txikitu.
“Zakuak bete eitteko, gu anai bi ixete giñan jenealian, guk aura eitte giñuan bittartian bestiak egurra xeetu igual eitteben. Mart.”
egurra eiñ.
Aditza.
Proveerse de leña.
“Badauzku guk paa-txarak, mordua, baiña erabiltzen dou ori sutaako egurra eitteko. Mateo.”
egurra eba(g)i.
Cortar leña.
“Ilberan obe ixate zan; ilbarrixan ebaten danak, sutaa botateko be, ura etaatzen dau. Da ilberakuai ez, ilberakua da obe egurra-ta zertzeko. Cand.”
egur-txikitze, egur-txikitzia.
Izena.
Egurra zatitze lana.
“Aura einddakuen egur txikitzia eote zan, arek metroti metrora ingurura ebai danak. Jose.”
egur se, egur seia.
Izena.
egur xee.
Egur mehea.
“Egur seia ba, ekonomikan da sartzen die ba... Jose.”
egur berde, egur berdia.
Izena.
Ebaki berri den egurra.
“Iketza obia egur berdiakin. Cand.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
