Kategoria gramatikala
Forma mugatua
begittaziñúa
Aldaerak
begittanziño, begitentziño (Lein.)
Esanahia
Alucinación, ilusión, visión engañosa.
Ikustekoak
-
begittándu.
(c).
zaio
Aditza.
Imaginarse, figurarse, parecerle a uno.
“Ikusi orduko zure alabiak ezkutuko zeoze bazebillela begittandu jatan, da enebillen oker./ Asieran oso leku politta begittandu jakon, baiña oso urrin zeuan kaletar batendako.”
Galdu samartua. NOR-NORI. Iritzi eta pentsauren esanahi antzekoa du, baina hauek arrazoiari dagozkio gehiago eta begittandu berriz intuizioari, irudimenari, begiei..
-
burutazíño, burutaziñúa.
(c).
Izena.
Burura etortzen zaigun ideia edo asmo arraroa. · Ocurrencia; normalmente estrafalaria o caprichosa.
“Eztakitt ze burutaziño euki zeban gabeko ordu orretan gurera ate-joka etortzeko.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
begittazíño, begittaziñúa.
(d).
Izena.
begittanziño, begitentziño (Lein.).
Alucinación, ilusión, visión engañosa.
“Eztakitt ze begittaziño euki neban. Ain edarra pentsau jatan orduan, da oiñ berriz...”
ohar bat
begittanziño, begitentziño (Lein.).
Alucinación, ilusión, visión engañosa.
“Eztakitt ze begittaziño euki neban. Ain edarra pentsau jatan orduan, da oiñ berriz...”
ohar bat
