Adiera
-
1.bastante.
(a).
Graduatzailea.
Bastante.
“Bastante politta zan pelikulia./ Bastante pozik etorri da Hodei.”
Adjektibo eta adberbioen graduatzailea, normaltasun osoz erabilia. Nahikok belarriko mina eman izan digu, baina ohituz goaz entzunaren puruz.
.
-
2.bastante.
(a).
Zenbatzailea.
Dezente. · Bastante(s).
“Bastante neska dabill aintxintxika./ Bastante ardi zan atzo ferixan.”
Ondoko izena mugagabean eta aditza singularrean. Izenaren ondoren ez da bastante esan ohi, «jente bastante, »dezente baizik: jente dezente. .
-
3.bastante, bastantia.
(d).
Adjektiboa.
Dezentea, hobea.
“I baiño bastantiagua dala pentsatzen jatak.”
Horrelako esaldiren baten entzun dugu bakarrik.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
bástante.
ohar bat
1.bastante.
(a).
Graduatzailea.
Bastante.
“Bastante politta zan pelikulia./ Bastante pozik etorri da Hodei.”
Adjektibo eta adberbioen graduatzailea, normaltasun osoz erabilia. Nahikok belarriko mina eman izan digu, baina ohituz goaz entzunaren puruz.
.
2.bastante.
(a).
Zenbatzailea.
Dezente. · Bastante(s).
“Bastante neska dabill aintxintxika./ Bastante ardi zan atzo ferixan.”
Ondoko izena mugagabean eta aditza singularrean. Izenaren ondoren ez da bastante esan ohi, «jente bastante, »dezente baizik: jente dezente. .
3.bastante, bastantia.
(d).
Adjektiboa.
Dezentea, hobea.
“I baiño bastantiagua dala pentsatzen jatak.”
Horrelako esaldiren baten entzun dugu bakarrik.
.