Kategoria gramatikala
Forma mugatua
arrazóia
Aldaerak
errezóe (Os.)
Esanahia
Razón.
Esamoldeak
-
errezoietan plantau.
(d).
Esapidea.
Arrazoitzeko gauza izan.
Ik. errezoi-ko adibidea.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
arrazóe, -i, arrazóia.
(a).
Izena.
errezóe (Os.).
Razón.
“Eztakitt bixotatik zeiñek daukan arrazoia./ Nik eztot ezautzen... Gauza batzutan ondo plantatze i zan errezoietan-da, baiña faillaua. Hil.”
ohar bat
Esamoldeak:
errezoietan plantau.
(d).
Esapidea.
Arrazoitzeko gauza izan.
Ik. errezoi-ko adibidea.
errezóe (Os.).
Razón.
“Eztakitt bixotatik zeiñek daukan arrazoia./ Nik eztot ezautzen... Gauza batzutan ondo plantatze i zan errezoietan-da, baiña faillaua. Hil.”
ohar bat
Esamoldeak:
errezoietan plantau.
(d).
Esapidea.
Arrazoitzeko gauza izan.
Ik. errezoi-ko adibidea.
