Kategoria gramatikala
Forma mugatua
arrána
Esanahia
Ardi-ezkila, intxarria baino handiagoa eta dunba baino txikiagoa. · Cencerro de oveja.
Jakingarriak
Enrike artzainak dio lehen intxarri bakarrik erabili ohi zela, baina arran esaten ikasi dutela. Baita arranbittarte eta arrantxiki ere. Geuk pe oiñ bixetara esaten dotseu. Len intxarrixak esaten gontsana oiñ e arranak, arranbittartiak pe esaten dotseu e orrei erdikuoi, arranbittartiak, arrantxikixak...
Esamoldeak
- arrana euki. Esapidea. Oñati. Ahots indartsua eta desatsegina izan. “Orrek dauka arrana!”
- arranak jotia. Esapidea. Leintz. Antzinako ohitura: ezkonberriak ohera erretiratzen zirenean, «lagunek» etxe aurrean ematen zuten kontzertua, arranak, lapikoak eta abar astinduz.
Ikustekoak
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
árran, arrána.
(c).
Izena.
Ardi-ezkila, intxarria baino handiagoa eta dunba baino txikiagoa. · Cencerro de oveja.
“Ardixen arran-otsa entzuten da. Enrike”
Enrike artzainak dio lehen intxarri bakarrik erabili ohi zela, baina arran esaten ikasi dutela. Baita arranbittarte eta arrantxiki ere. Geuk pe oiñ bixetara esaten dotseu. Len intxarrixak esaten gontsana oiñ e arranak, arranbittartiak pe esaten dotseu e orrei erdikuoi, arranbittartiak, arrantxikixak....
ohar bat
Esamoldeak:
arrana euki.
Esapidea.
Oñati.
Ahots indartsua eta desatsegina izan.
“Orrek dauka arrana!”
arranak jotia.
Esapidea.
Leintz.
Antzinako ohitura: ezkonberriak ohera erretiratzen zirenean, «lagunek» etxe aurrean ematen zuten kontzertua, arranak, lapikoak eta abar astinduz.