Skip to main content

Hiztegia: bilaketaren emaitza

Errore mezua

Bilaketa azkarra Bilaketa aurreratua

errendídu. 1.errendídu. (a). da du Aditza. Rendir(se), dominar. Amandria errendidu ezindda dabitz./ Eztaukou errenditzeko asmoik. Esamoldeak: errendíduta. (b). Adberbioa. Neka-neka eginda. · Rendido de cansancio. Errendiduta akabatzen dot astia. 2.errendídu. (c). du Aditza. Kabitu, sartu. Uste dot berreun orrittan errendiduko dala liburua.
errendu. (d). Aditza. errandu. Herren egiten hasi. Artalde erdixa errenduta daukat.
errengillára
errengillára, errengillaría. (d). Izena. Ilara. · Fila. Txindurri errengillaria agiri zan bidian./ Jente errengillaria plazaraiño aillegatzen zan. Ia galdua. Etim.: gaztelaniako «ringlera», edo agian errenkada+ilara (?). . content_copy illára.
érren. 1.erren, erréna. (b). Adjektiboa. Cojo, -a. Orren anaia errena da. content_copy kójo. Esamoldeak: errena ez izan. (c). Esapidea. Makala ez izan. I bizkorra izango aiz baiña ez pentsau bestiak errenak dienik. 2.erren, erréna. (b). Izena. Cojera. Gure uezabak errena dauka ezkerreko ankan. content_copy kojéra, kójo. Esamoldeak: érrenka. (b). Adberbioa. Cojeando. Errenka nator Urbixatik. content_copy kójoka. érren eiñ. (b). Aditza. Cojear. Badakigu zein ankatatik eitten dozun erren. Zure zaletasuna edo bizioa zein den, alegia.. content_copy kójo eiñ.
érrenta, érrentia. (b). Izena. Baserria, etxea edo edozer alokatzeagatik ordaintzen dena. · Renta, alquiler, cuota de arrendamiento. Len baserrittarrak Donostiara joaten zien Santo Tomasetan errentia pagatzera. Esamoldeak: érrentan. (b). Adberbioa. En renta. Etxia errentan artu dou erosteko kárutxua zan da. Errentan JARRI, ARTU, EMON..
errentéro
errentéro, errenterúa. (b). Izena. Maizterra. · El/la que vive en un caserío arrendado. Len Bergako basarri geixenak errenteruak zien.
erréntzilla, erréntzillak. (c). Izena. Ikusiezintxoak. · Rencillas, envidias Aizten artian egundoko errentzillak eukitzen zittuen. Pluralean batik bat..
erréontzi, erréontzixa. (d). Izena. Danbolina.
errepárau. 1.erreparau. (c). dio Aditza. zeri. Kaso egin, zerbait zaindu. · Estar atento a algo. Erreparaixozu suai./ Erreparau dotsazu mutikuai? ZERI erreparau. . 2.erreparau. (b). du Aditza. Observar, advertir, fijarse. Oinddio erreparau barik nenguan zure bigote dotorian./ Parkian paretik pasatzerakuan erreparaik ia zabalik dauan. ZERTAN erreparau. .
errepartídu. (a). du Aditza. repartídu. Banatu. · Repartir. Eruan karameluak eskolan errepartitzeko. content_copy banatu, partidu.
erréparto, -u, errépartua. (b). Izena. Banaketa. · Reparto. Biar ei da buzoien giltzen errepartua./ Ori ezta panaderua, ori errepartuan ibiltzen da.
errepáru. 1.erreparu, erreparúa. (b). Izena. Reparo. Erreparua emoten dost jentiai ze edade daukan preguntatziak./ Umiak aurrian darenian erreparu geitxuaokin berba ein bia da. Esamoldeak: erreparua ipiñi. 1.erreparúa ipiñi. (c). Esapidea. Poner algun reparo. Zer, eztabe etxia eitteko erreparuik ipiñi?.” 2.erreparúa ipiñi. Esapidea. Arreta jarri. Erreparu geitxuao jarri bia da maixa ipintzerakuan. 2.erreparúa emon. (d). dio Aditza. Arreta jarri, erreparatu. Neu olaxe ninddoien, denporia emon da eittera, bazkalostekua ein ddotenian e. Banoie ta, ortxe bueltako tontorrian nenguan. Goittik bera autua, baiña, neuk pe etxat autuai erreparuik emon. Hil.”