Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

ánjina, ánjinak. (a). izena. Eztarriko gaitza.   Anginas.. Anjinekin daukau Ana./ Anjinak albuak aundittutakuan, ero. Don. .
ánjelus, ánjelusa. (c). Egunean hiru aldiz (goizean, eguerdian eta ilunkeran) elizan jotzen ziren kanpaiak eta harekin batera errezatzen zen abemaria. Eguerdikoari esaten zaio batik bat anjelus; goizekoari egunalbako eta iluntzekoari aremaittako..
anis bédar, anis bedárra. (d). izena. botanika Foeniculum vulgare. Milua.   Hinojo.. Gizonaren altura edo handiagoa har dezakeen belarra. Anis usain handia du. Haizeak botatzeko, txiza eragiteko, jateko gogoa berpizteko eta emakumeei esnea gehitzeko erabili izan da. . Sin. míllu.
anis, anísa. (a). izena. Anisa. PATTAR ZURI ere bai adinekoen artean. . sin. pattar zuri.
2. animoso, -a, animosúa, -ía. (c). adberbioa. Adoretsu.   Animoso.. Aspaldixan animoso ikusten da Exekiel./ Enabill bape animosa.. Sin. adorétsu.
1. animóso, -a, animosúa, -ía. (b). adjektiboa. Adoretsua, animo eta umore onekoa.   Animoso, -a. . Oso animosua zuan zuen aittajuna./ Beti izan da aura andra animosia.. Sin. adoretsu.
ánimo, ánimua. (a). izena. ÁLIMO. Adorea.   Animo.. Animo geixegi barik najabik aspaldixan.//Ointxe eztaukau ba alimo aundi-aundirik./ Tira, gizon, alimua beintzat ez galdu /Alimo Jerolimo!. Sin. adóre. Ik. áide.
animen ogi. (-). Ik. oláta.
anímau. (a). da-du aditza. ALÍMAU. Animar, animarse.. Guazen futbolera Bergara animatzera/ Etzaa animatzen nerekin etortzera./ Gure aittajunak goizero pattar tragotxo bat jote zeban “barrua alimatzeko”..
anímalixa, anímalixia. (a). izena. Aberea.   Animal.. Gero eta animalixa gutxiao dago basuan..
aníma gáldu, aníma gálduak. (d). Almas errantes.. Anima galduak esan izen dok. “Ze jeuan an?”. Nunbaitten ola illunpian ero zerian, da ba: “Anima galdun batzuk egongoittuk”. Parejan bat igual. Don. .
2. animiak urten. (c). esapidea. Umetan, zauriren bateko odolarekin batera arimak irteten zuela pentsatzen zuten. . Lotu deigun atzapar ori, arimiak ez deizun urten bertatik ein dozun zaurixakin. (AAG Eibes)..
anka bakarrian. (b). adberbioa. ANKA TXUNTXURRÍAN. Hanka bakarka.   A la pata coja. . Biurrittua eiñ eta anka txuntxurrían joan biar izan neban etxera. . Sin. txínguan. Ik. txándorrika.
ankak erabilli. (c). Ihes egin, lasterka egin. . Gero gerriek urten auen eta hankak ebali biher. (AA ArrasEus 228. o.)..
ankábiur, ankábiurra. (b). adjektiboa. Hankak bihurrak, okerrak dituena.. Sin. ankáoker.
ankábakar, ankábakarra. (b). adjektiboa. Hanka bakarra duena.   El que tiene una sola pierna.. Ankabakarra da gure tio Luis, bestia gerratian moztu zotsen da..
ankabíko, ankabikúa. (b). izena. BI ANKAKO. Bi hankakoa.   Bípedo. . Ankabiko txarri asko jaok munduan.. Pertsonengatik esan ohi da..
anká árteko istríbillu, anká árteko istríbillua. (c). izena. (lagunartekoa.) AINKA ARTEKO AUTO. Bizikleta.. Ik. bizíkeleta.
2. anka, ankía. (c). toponimoa. Bada gurean terreno bat izen hau duena. Lursail luze eta aldapatsu baten barrenari esaten zaio. Ankia edo Ankabarrena deitzen zaio, eta izen arrunten moduan deklinatzen da.. Lenengo Ankia labrau bia da./ Ankabarrenian ein zeben Artizkuak etxia..
lau ankán. (c). adberbioa. LAU-GAIÑIAN. A cuatro patas.. Zeukan mozkorrakin lau ankan aillegau zan etxera..
ankabiurri, ankabiurrixak. (-). (Eibar.) "Piruetas.. Dantzarixak salto egin eta airian daguala egitten dittuen kruziak." (SB Eibetno). .
ankía sartu. (a). esapidea. Meter la pata. .
animóso, -a, animosúa, -ía. (d). ALIMOSO, ALIMOTSU. 1. animóso, -a, animosúa, -ía. (b). adjektiboa. Adoretsua, animo eta umore onekoa.   Animoso, -a. . Oso animosua zuan zuen aittajuna./ Beti izan da aura andra animosia.. Sin. adoretsu.. 2. animoso, -a, animosúa, -ía. (c). adberbioa. Adoretsu.   Animoso.. Aspaldixan animoso ikusten da Exekiel./ Enabill bape animosa.. Sin. adorétsu..
ankágaiñ, ankagáiña. (a). izena. Hankaren gain partea.   La parte superior del pie, empeine.. Ankagaiña erre jat olixua jausitta.. Ant. ankázpi.