Skip to main content

izena

  • zírri, zírrixa. (b). izena. XIRRI. Toque furtivo.. Zirri edarrak eitten dotsa kriadiai.. Ik. Toribio Etxebarriak nola definitzen duen ZÍRRI EI. zírrika, . (b). adberbioa. Zirriak egiten. ..
  • zirrí-zórro, zirrí-zórrua. (d). izena. Arnasa hartzerakoan egiten den zarata txarra.   Se dice del ronroneo al respirar.. Pulmoietatik izurrauta dago. Arnasia artzerakuan egundoko zirri-zorrua etaratzen dau. .
  • 1. zirríborro, zirríborrua. (c). izena. Garabato.. Lapitzakin ero zerakin eitten dien borroiak, garabatuak. Zirriborrua besteik eztau eitten orrek eta; umiagaittik. Klem. .
  • 2. zirríborro, zirríborrua. (b). izena. (Oñati.) "Cosa mal hecha, revuelta. Zirriborro bat eiñ: naaste bat eiñ." (Izag Oñ). .
  • 1. zirrinddara, zirrinddaría. (d). izena. Lur sail luze eta estua.   Franja de terreno larga y estrecha.. Kamiño onduan dauke zirrinddara bat ezetarako eztana. .
  • 2. zirrinddára, zirrinddaría. (d). izena. Ilara estua, landareena, adibidez.   "Fila sutil" (Etxba Eib).. Ortu baztarrian erein ddot porru-azi zirrinddara bat. .
  • zittalkeríxa, zittalkerixía. (c). izena. Zitalaren ekintza edo portaera.   Bellaquería.. Oin be pentsauta eukiko dau zittalkerixan bat. .
  • zizípozo, zizípozua. (c). izena. ZIZIPAZA, -IA. /s/ edo /z/ren ordez /c/ ahoskatzen dutenez, eta oro har ahoskera problemak dituztenez "zizipozua" edo "cicipozu" (gazteleraz legez ahoskatuta) dutela esan ohi da.   Ceceo. Dícese del defecto de pronunciación que consiste en pronunciar la /c/ española en vez de /s/ o /z/ euskaldunes, o algún defecto similar.. Fernandon anaiak zizipozo demasa dauka. .
  • ziztro, ziztrua. (-). izena. (Eibar.) SISTRO, -UE (LEIN.). "Carnero impotente. Lekuko bakarrari jasotako berbia; badirudi edozein animalixa antzurendako erabili leikela." (SB Eibetno). Leintzen, beriz, potro-alerik ez duen aberea (Lein.)..
  • zói, zóixa. (c). izena. Belar eta guzti, aitzurrez edo laiaz ateratzen den lur pusketa osoa.   Tepe.. Txaboliai teillatuan zoixak jarri bia dotse.. Sin. zótal.
  • zókalo, zókalua. (c). izena. Zócalo..
  • zópa, zopía. (a). izena. Sopa.. zópak eiñ, . (c). esapidea. ZOPÁKUAK EIÑ. Harri lau bati indarrez jaurtiz ur gainean saltoak eragin. Gure mutikotan presetan edo osinetan egiten genuen jolasa. . Gure mutikuak zopak eitten diardue goiz guztia./ Baietz amar zopa eiñ arri onekin...
  • zopáko, zopakúa. (b). izena. Erdi kiskalitako ogi berezia, puntetan elkartzen diren bi zilindroz osatua gehienetan, zopa egiteko erabiltzen dena.. Ekarri pare bat zopako Bolintxotik arrain zopia eitteko. . Sin. pístola. Ik. zópa.
  • zopaundi, zopaundixa. (-). izena. (Eibar.) "Berdura, txarriki, okela eta oillaskuakin egindako zopia. Ogixa be gehitzen jako eta dana batera jaten da. Egun haundixetan egitten da." (SB Eibetno). .
  • zopil, zopilla. (-). izena. (Eibar.) Erpila.. Ik. érpill.
  • 1. zopitta, zopittía. (d). izena. Narru-zopitta ere bai. iz. Larru puxketa adabakinetarako erabilia.   Trozo de cuero que se utiliza para remendar.. Zopittia eztok josteko zeoze? Narru-zopitta bat ipintzia ta... Klem./ Abarkak eitten zien ba ganau-narruakin, da azpixan ipintzen jakuen zopíttia; zopíttia, apurtzen zanian. Luis. .
  • 2. zopitta, zopittía. (d). izena. Zopizartzen denean egiten diren zoi txikiak. . zopittía éindda, . (d). esapidea. Tringotuta. Lehortea dela eta lurrak gogor-gogor eginda daudenean ZOPITTIA EINDDA daudela esan ohi da.   Dícese que lo está la tierra cuando se halla dura y seca a causa del estiaje.. Ezingo dou goldan eiñ, lurra zopittia eindda dago ta. ..
  • zor, zórra. (a). izena. Deuda.. Taillerrakin zorrak ein zittuan./ Kriston zorrak dauzka bankuakin.. Pluralean, batik bat. . Ik. s/zórrei olixúa. Zor zarra, zor txarra, . (-). esaera. Aspaldiko zorra, zor txarra... Alegiña iñ ezkeo eztao zorrik, . (-). esaera. (Lar Antz). .. zorrían erosi, . (c). esapidea. ZORRETAN EROSI. Comprar a crédito, a fiado. . Esaten dabe Lekeittion da zorretan erosten dala dendetan.. Sin. apuntera erosi.. zorrak bardinddu, . (c). esapidea. Zorrak ordaindu.. Gastu galantak ein jittuau eta etxakixat noizko bardindduko dittugun zorrak. ..
  • zorábixo, zorábixua. (d). izena. Zorabioa.   Mareo.. Zorabixua erabiltze zan len; mariua; antzerakua beintzet. Zorabixua daukat, ero. Klem./ Zorabixua ein jako mezetan. . Orain MARIO edo ONDOEZ esan ohi da.. Ik. mário, ondóez.
  • 1. zorakari, zorakaríxa. (d). izena. botanika lolium tremulentum. Iraka.   Cizaña.. Reigrasaren tankerakoa. Irinari gusto txarra ematen dio. Batzuek buru handiagoa omen dute eta beste batzuek txikiagoa. Txikiagodunari ANSUATEGI BEDARRA deitzen omen zaio, eta hau zelaietan egoten omen da. Etim.: zora+gari, ziurrenik.. Sin. iráka.
  • zorakeríxa, zorakerixía. (b). izena. Locura, insensatez.. Makiña bat zorakerixa einddakuak ga. .
  • zorámen, zoraména. (b). izena. De volverse loco, locura, de locura.. Auzoko umiak gurera jolasera datozenian aura zoramena izaten da./ Jente guztia batera datorrenian zoramena izaten da tabernan./ Realak irabazi zebanian aura zan jentian zoramena. . ZORAMENA IZAN, batez ere..
  • zordanbíde, zordanbidía. (c). izena. Zor dan bidea, pasatzeko eskubidea duzun bidea.   Dícese de los caminos por los que determinadas familias tienen derecho a andar, aunque su trazado discurra por terrenos ajenos.. Naiz da aspaldixan bide ortatik ibilli ez, zordanbidia da ta deretxua dauke pasatzeko.. Hitz bakar gisa edota baita ZOR DAN BIDIA —hirutan— ahoskatu ohi da. . Ik. elizbíde.
  • zorgarri, zorgarrixa. (d). izena. Zorrak egiteko modukoa.. Coca cola latia zorgarrixa da (garesti ateratzen da). (Lar Antz)./ Auxe da lanbídia zorgárrixa. (Izag Oñ). .
  • zoríon, zoríonak. (a). izena. Felicidades, enhorabuena.. Zorionak emun dosta. . zoríonian, . (c). adberbioa. En buena hora.. Zorionian juntau zan lagun-kuadrilla orrekin, bestela onezkero kartzelan zan...