Adiera
-
1.dézente.
(a).
Zenbatzailea.
dexente.
Bastante(s).
“Jente dezente etorri da jaialdira./ Perretxiku dezente dago aurten.”
Izenaren atzean normalean, baina aurretik ere entzuten da, zuzena den ez dakidan arren: Dezente diru batu dou. Bakarrean ere bai: Dezente ikusten da minifaldia. Sekula ere ez adjektiboaz edo adberbioaz: "dezente politta", "dezente urriñ". Horrelakoetan: bastante politta, bastante urriñ, urriñ samar....
-
2.dézente, dézentia.
(b).
Adjektiboa.
Handi samarra. · Bastante grande.
“Zaparrara dezentia ein ddau./ Mozkor dezentia arrapau giñuan atzo.”
-
3.dézente, dézentia.
(b).
Adjektiboa.
Itxurazkoa, on samarra. · Aceptable, decente.
“Eztaukat erropa formalik, jertse au da dezentiena.”
Aldaerak
dexente
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
dezente.
dexente.
ohar bat
1.dézente.
(a).
Zenbatzailea.
dexente.
Bastante(s).
“Jente dezente etorri da jaialdira./ Perretxiku dezente dago aurten.”
Izenaren atzean normalean, baina aurretik ere entzuten da, zuzena den ez dakidan arren: Dezente diru batu dou. Bakarrean ere bai: Dezente ikusten da minifaldia. Sekula ere ez adjektiboaz edo adberbioaz: "dezente politta", "dezente urriñ". Horrelakoetan: bastante politta, bastante urriñ, urriñ samar....
2.dézente, dézentia.
(b).
Adjektiboa.
Handi samarra. · Bastante grande.
“Zaparrara dezentia ein ddau./ Mozkor dezentia arrapau giñuan atzo.”
3.dézente, dézentia.
(b).
Adjektiboa.
Itxurazkoa, on samarra. · Aceptable, decente.
“Eztaukat erropa formalik, jertse au da dezentiena.”
dexente.
ohar bat
1.dézente.
(a).
Zenbatzailea.
dexente.
Bastante(s).
“Jente dezente etorri da jaialdira./ Perretxiku dezente dago aurten.”
Izenaren atzean normalean, baina aurretik ere entzuten da, zuzena den ez dakidan arren: Dezente diru batu dou. Bakarrean ere bai: Dezente ikusten da minifaldia. Sekula ere ez adjektiboaz edo adberbioaz: "dezente politta", "dezente urriñ". Horrelakoetan: bastante politta, bastante urriñ, urriñ samar....
2.dézente, dézentia.
(b).
Adjektiboa.
Handi samarra. · Bastante grande.
“Zaparrara dezentia ein ddau./ Mozkor dezentia arrapau giñuan atzo.”
3.dézente, dézentia.
(b).
Adjektiboa.
Itxurazkoa, on samarra. · Aceptable, decente.
“Eztaukat erropa formalik, jertse au da dezentiena.”
