Skip to main content

dezente

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:36 ·tan
Adiera
  • 1.dézente. (a). Zenbatzailea. dexente. Bastante(s). Jente dezente etorri da jaialdira./ Perretxiku dezente dago aurten. Izenaren atzean normalean, baina aurretik ere entzuten da, zuzena den ez dakidan arren: Dezente diru batu dou. Bakarrean ere bai: Dezente ikusten da minifaldia. Sekula ere ez adjektiboaz edo adberbioaz: "dezente politta", "dezente urriñ". Horrelakoetan: bastante politta, bastante urriñ, urriñ samar....
  • 2.dézente, dézentia. (b). Adjektiboa. Handi samarra. · Bastante grande. Zaparrara dezentia ein ddau./ Mozkor dezentia arrapau giñuan atzo.
  • 3.dézente, dézentia. (b). Adjektiboa. Itxurazkoa, on samarra. · Aceptable, decente. Eztaukat erropa formalik, jertse au da dezentiena.
Aldaerak
dexente
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

dezente. dexente. ohar bat 1.dézente. (a). Zenbatzailea. dexente. Bastante(s). Jente dezente etorri da jaialdira./ Perretxiku dezente dago aurten. Izenaren atzean normalean, baina aurretik ere entzuten da, zuzena den ez dakidan arren: Dezente diru batu dou. Bakarrean ere bai: Dezente ikusten da minifaldia. Sekula ere ez adjektiboaz edo adberbioaz: "dezente politta", "dezente urriñ". Horrelakoetan: bastante politta, bastante urriñ, urriñ samar.... 2.dézente, dézentia. (b). Adjektiboa. Handi samarra. · Bastante grande. Zaparrara dezentia ein ddau./ Mozkor dezentia arrapau giñuan atzo. 3.dézente, dézentia. (b). Adjektiboa. Itxurazkoa, on samarra. · Aceptable, decente. Eztaukat erropa formalik, jertse au da dezentiena.

Multimedia

Bisitarien oharrak