Kategoria gramatikala
Aditz erregimena
Aldaerak
álde
Esanahia
Separarse, alejarse.
Esamoldeak
-
álde émendik!.
(a).
Interjekzioa.
Kendu hemendik, fuera hemendik.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
álde eiñ.
(a).
du
Aditza.
álde.
Separarse, alejarse.
“Etxetik alde eindda dago aspalditxuan. ÁLDE. (b). du ad. Normalean eginekin esaten bada ere, gabe ere entzun daiteke. Ointxe alde dau zure amak./ Uberatik aldeta dare portugesak. Aldetzen eta aldeko ere bai: Ilddakotik derrepente aldetzen dau zorrixak. Mertz./ Zu ildda bazare, ero ni ildda nauela, zorrixak badauzkatzu, derrepente aldeko dabe. Mertz./ Itxekonak alde zeben gu ezkondu baiño zeoze lentxuao. JJp.”
ohar bat
Esamoldeak:
álde émendik!.
(a).
Interjekzioa.
Kendu hemendik, fuera hemendik.
álde.
Separarse, alejarse.
“Etxetik alde eindda dago aspalditxuan. ÁLDE. (b). du ad. Normalean eginekin esaten bada ere, gabe ere entzun daiteke. Ointxe alde dau zure amak./ Uberatik aldeta dare portugesak. Aldetzen eta aldeko ere bai: Ilddakotik derrepente aldetzen dau zorrixak. Mertz./ Zu ildda bazare, ero ni ildda nauela, zorrixak badauzkatzu, derrepente aldeko dabe. Mertz./ Itxekonak alde zeben gu ezkondu baiño zeoze lentxuao. JJp.”
ohar bat
Esamoldeak:
álde émendik!.
(a).
Interjekzioa.
Kendu hemendik, fuera hemendik.
