Laburpena
desobedezídu. (a). du aditza. Desobedecer..
Ezaguera
Oso ezaguna
Laburpena
deskuiduan arrapau. (c). esapidea. Ezustean harrapatu..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Laburpena
déskuiduan. (b). DESKUIDU SANTUAN. Baldin eta. Por un casual. Azkoitixan e, agarrauan plazan, da, abadia begira ta, balkoittik salto eingo zebala e, deskuiduan dantzia ezpazan geratzen. Klem./ Aurten deskuidu santuan nota onak ezpaittu ekartzen, eztao bakaziñoik./ Deskiduan ama ikusten bozu, esaixozu diar eitteko.
.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Laburpena
déskuidu, déskuidua. (b). izena. DESKIDU. Descuido, confusión.. Gaur deskuidua euki dot kotxiakin; melokotoi arbolia urratu dot.
. DESKIDU ere bai adinekoek.. deskuiduan arrapau, . (c). esapidea. Ezustean harrapatu... déskuiduan, . (b). DESKUIDU SANTUAN. Baldin eta. Por un casual. Azkoitixan e, agarrauan plazan, da, abadia begira ta, balkoittik salto eingo zebala e, deskuiduan dantzia ezpazan geratzen. Klem./ Aurten deskuidu santuan nota onak ezpaittu ekartzen, eztao bakaziñoik./ Deskiduan ama ikusten bozu, esaixozu diar eitteko.
..
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
déskuidua
Laburpena
deskúidau. (b). da aditza. DESKIDAU. Descuidarse, confundirse, pasarse.. Deskuidauta be ez ari berandu etorri./ Eranakin sarri deskuidatzen da.
.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Laburpena
deskantsúan. (b). adberbioa. En descanso.. Terreno pobre samarrei urte birik bat deskantsuan laga biar izaten jakue./ Majo gare emen deskantsuan. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Laburpena
Ezaguera
Oso ezaguna
Laburpena
deskántsu, deskantsúa. (a). izena. Atsedena. Descanso.. Deskantsua komeni jatzu.. Ik. átsen. deskantsúan, . (b). adberbioa. En descanso.. Terreno pobre samarrei urte birik bat deskantsuan laga biar izaten jakue./ Majo gare emen deskantsuan. .. deskantsua artu, . (a). Descansar.. Deskantsu ederra artu zeban aprobau zebanian...
Ezaguera
Oso ezaguna
Forma mugatua
deskantsúa
Laburpena
deskántsau. (a). du aditza. Descansar..
Ezaguera
Oso ezaguna
