Laburpena
éder. (-). 1. eder, edérra. (a). adjektiboa. EDAR. Hermoso, -a.. Mutill ederra zan.
. EDAR ere bai, eta agian gehiago. Eratorriak ere bietara, guk gehienak eder-ekin jarri baditugu ere. Bada EARRA esaten duenik ere.. . edérra sakátu, . (b). esapidea. EDERRA SARTU. Ziria sartu. Engañar, meter gato por liebre.. Ederra sakatu zotsen ari be: sekulako gangia ein zebalakuan akziñuak merke erositta, ta gero bape balio ez.
.. . ederra(k) emon, . (b). esapidea. Dar (un) golpe(s).. Realekuei ederrak emon zotsen atzo.
.. . ederra(k) eiñ, . (-). esapidea. Hacer (una) faena(s).. Ederra ein zostazun atzo: nere antiajuak poltsan eruan.
.. . ederra(k) artu, . (b). esapidea. Recibir (un) golpe(s).. Ondarruatik ederrak artuta etorri i da arroputz ori./ Ederra artu neban bizikletatik jausitta.
... 2. eder, éderra. (-). izen propioa. (Eibar.) "Txispabako eskupetia" (SB Eibetno). . Azen.: éder.
..
Ezaguera
Daturik ez