Kategoria gramatikala
Forma mugatua
édarria
Aldaerak
erráda
Izen zientifikoa
erráda
Esanahia
Ipurdia baino ahoa estuago duen ontzia, ura ekartzeko erabili ohi zena. · Herrada.
Jakingarriak
Zinkazkoak edo portzelanazkoak izan ohi ziren gehienak eta buruan eramaten ziren sorkixa (edo solkixa) bigungarritzat ipinita. Latoizko ustaiz inguratutako zurezkoak ere baziren.
Ikustekoak
- sórki, sórkixa. (d). Izena. sólki. Buruan emakumeak eraman ohi zuten oihalezko bigungarria, edarra edo beste pisu batzuk eramateko. · Rodete. “Sasoe baten edarria ta erabiltzeko azpixan erabiltzen zan zer bat, buruko sorkixa, bigungarri bat. Almoadilla bat, baiña izaten zuan erdixan zulua eta gero zatixekin ola (tirekin) josittako almoadilla bat. Klem./ Búrkua esate jakuan da sólkixa be bai. Borobill bat bigungarri buruan eruateko. Don.” burúta, búrko. Esamoldeak: sorkixan moduan. (d). Esapidea. Lotu-lotu eginda. “Ume, sorkixan moruan jarri zaittue, lotu-lotu eindda.” Goikoa umeari arropa gehiegi jartzen zaionean esaten da..
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
édarra, édarria.
(d).
Izena.
erráda.
erráda.
Ipurdia baino ahoa estuago duen ontzia, ura ekartzeko erabili ohi zena. · Herrada.
“Ostian eskutarako ura edarran; edarria. Ipurdira zabala ta gora estutu eitte zan. Metro erdi bat altura, ta buruan e andrakumiak eta eruateko, formia, gora estutu zela eitte zeban beian pixua zera zaintzeko. Nik betik zinka o ola ezautuittut. Egongo zien edarrak e, ikusittut kobrezkuak pe bai. Don.”
Zinkazkoak edo portzelanazkoak izan ohi ziren gehienak eta buruan eramaten ziren sorkixa (edo solkixa) bigungarritzat ipinita. Latoizko ustaiz inguratutako zurezkoak ere baziren.
.
ohar bat