Laburpena
enkolau. (a). aditza. Kola eman. Encolar. Armazoia ifintzen da enkolauta; gero ia kolokau eitten da, bisagriakin markuan; lenengo markua ipini bia da. Sebas.
.
Ezaguera
Oso ezaguna
Laburpena
enkófrau, enkofráua. (b). izena. Porlana bota aurretik egiten den egurrezko kaxa. Hartara porlana gogortzen denean kaxari eman diogun forma hartuko du. Encofrado.
.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
enkofráua
Laburpena
enkátxau, enkatxáua. (d). izena. Errekarriz edo beste harri kurioso batzuez eginiko zolua. Encachado, suelo empedrado de cantos rodados u otras piedras alineadas con precisión. Santamaiña ostian enkatxaua dago iri-probetarako./ Aundiki-etxetako ataixetan be enkatxaua egoten da.
.
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
enkatxáua
Laburpena
enkanttau, enkanttaua. (c). adjektiboa. Persona creída, satisfecha de sí misma.. Sin. satisfetxo. Sin. satísfetxo.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Sinonimoak
Forma mugatua
enkanttaua
Laburpena
éngrudo, éngrudua. (c). izena. Ura eta irina nahastuz egiten den pegamentua. Engrudo.. Aintziñan fubolisten kromuak ura ta irinez pegatzen giñuzen —engrudua esaten jakon— da aaittik bein baiño geixaotan jaten zoskuen xaguak.
.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
éngrudua
Laburpena
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
engaiñúa
