. arakáiztu . (d).
Laburpena
arakáiztu. (d). da-zaio aditza. Zauri bat gaizki sendatu.   Cerrarse mal una herida.. Esate baterako atzazkala galdutakuan gelditzen dan mamin-trontzua, gaizki osatutakua, esaten dok arakaiztu ein dala. Mamin-faltsua sortzen danian. Klem./ Gaiztotu esaten dok pasmua eitten danian, eta arakaiztu berriz len esan doguna. Klem. .
Ezaguera
Ia galdua
3. arakaitz , arakáitza . (d).
Laburpena
3. arakaitz, arakáitza. (d). izena. Kanpoan hildako abere baten haragia.   Carroña. Don .
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
3
Forma mugatua
arakáitza
2. arakaitz , arakáitza . (d).
Laburpena
2. arakaitz, arakáitza. (d). izena. Gaizki osatutako zaurian sortzen den mamin-faltsua.   Carne falsa que se forma en las heridas mal cerradas.. Atzapar guztiak arakaitzez beteta dauzka./ Espoloiko arbolak baiño arakaitz geixao jauzkat iztarretan. . (Lagun bati entzuna, iztarretan urratu eta mailatu asko zuela esateko. Arakaitzen bi zentzuak elkartzen dira hemen) Etim.: haragi+gaitz, ziurrenik. .
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
2
Forma mugatua
arakáitza
1. arakaitz , arakáitza . (c).
Laburpena
1. arakaitz, arakáitza. (c). izena. Arbolaren arapoa; adarraren jaiokera edo hau kendutako lekua.   Nudo de un tronco. . Zerria ziero izurrau dou, dana arakaitzez betetako tronguak ebaitzen ibili ga ta./ Arakaitza jo eta ziero maillatu zeban aixkoria. . Azen.: arakáitz ere bai.. Sin. arápo.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Sinonimoak
Hurrenkera
1
Forma mugatua
arakáitza
Argazkiak
arakaitza
. arákaitz .
Laburpena
arákaitz. (-). 1. arakaitz, arakáitza. (c). izena. Arbolaren arapoa; adarraren jaiokera edo hau kendutako lekua.   Nudo de un tronco. . Zerria ziero izurrau dou, dana arakaitzez betetako tronguak ebaitzen ibili ga ta./ Arakaitza jo eta ziero maillatu zeban aixkoria. . Azen.: arakáitz ere bai.. Sin. arápo.. 2. arakaitz, arakáitza. (d). izena. Gaizki osatutako zaurian sortzen den mamin-faltsua.   Carne falsa que se forma en las heridas mal cerradas.. Atzapar guztiak arakaitzez beteta dauzka./ Espoloiko arbolak baiño arakaitz geixao jauzkat iztarretan. . (Lagun bati entzuna, iztarretan urratu eta mailatu asko zuela esateko. Arakaitzen bi zentzuak elkartzen dira hemen) Etim.: haragi+gaitz, ziurrenik. .. 3. arakaitz, arakáitza. (d). izena. Kanpoan hildako abere baten haragia.   Carroña. Don ..
Ezaguera
Daturik ez
. aragi-eten , aragi-etena . (d).
Laburpena
aragi-eten, aragi-etena. (d). izena. Desgarro o rotura de músculos.. Atzo aldapa bateti salto in neban, da orkatillan aragi etenen bat iñik izen bi neban, gaur beintzat miñ daukat eta. (Lar Antz). . Sin. mamiñ-eten.
Ezaguera
Ia galdua
Sinonimoak
Forma mugatua
aragi-etena
. arági fáltso , arági fáltsuak . (a).
Laburpena
arági fáltso, arági fáltsuak. (a). izena. Behar ez den lekuan hazitako haragi alferrikoak.. Aragi faltsuak. Orrek ba betenaixuai esate jakon, eta berak ebagitzeko esan ezkero, ba ebagi eitte zan. Don. .
Ezaguera
Oso ezaguna
Forma mugatua
arági fáltsuak
. arági , aragíxa . (b).
Laburpena
arági, aragíxa. (b). izena. Okela.   Carne.. Aragi edarra egoten da Zubittako karnazerixan. Okela erabiliagoa da harategikoa izendatzeko. Gorputzekoa, pertsonarena behintzat, aragi beti. Arrainarena ere bai: Aragi tentia dauka bakaillauak. . ARÁGI BIZÍXAN. (c). En carne viva. Aragi bizixan zeukan bietz puntia. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
aragíxa
. araetsu , araetsua . (c).
Laburpena
araetsu, araetsua. (c). adjektiboa. ARETSU (EIB.). Arenoso, -a.. Ango ariatza, aretsua; are garbi fin-fiña mariaberan, urriñeraiñok. (Etxba Eib). .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
araetsua
. araedun , araedúna . (d).
Laburpena
araedun, araedúna. (d). (Eibar.) AREDUN. "El o la que en Eibar proveía de arena para el fregado y las fundiciones.. Areittixoko areduna izan ete da gaur Eibarren?.
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
araedúna
Subscribe to Bergarako euskara