2. arrótu . (b).
Laburpena
2. arrótu. (b). da-du aditza. Ahuecar, hinchar, mullir, henchir.... Oillarrak lumak arrotuittu./ Esku gaiñeko azal guztia arrotu jat./ Tartia gutxi arrotu da labian./ Autuak auts mordua arrotu zeban./ Orrek bixok kontuak esaten asten dienian auzo guztia arrotzen dabe./ Oillolokia lumak arrotuta. Don. . Oso esanahi eremu zabala du.. Ik. arro.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Hurrenkera
2
Oharrak
Ik.<b> arro </b>(2)<b>.
1. arrótu . (a).
Laburpena
1. arrótu. (a). da aditza. Envanecerse, engreírse.. Kanpoko jentia datorrenian umiak arrotu eitten die. .
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
1
. arrótu .
Laburpena
arrótu. (-). 1. arrótu, . (a). da aditza. Envanecerse, engreírse.. Kanpoko jentia datorrenian umiak arrotu eitten die. .. 2. arrótu, . (b). da-du aditza. Ahuecar, hinchar, mullir, henchir.... Oillarrak lumak arrotuittu./ Esku gaiñeko azal guztia arrotu jat./ Tartia gutxi arrotu da labian./ Autuak auts mordua arrotu zeban./ Orrek bixok kontuak esaten asten dienian auzo guztia arrotzen dabe./ Oillolokia lumak arrotuta. Don. . Oso esanahi eremu zabala du.. Ik. arro.. 3. arrótu, . (c). du aditza. Pelotan, pelota atzeratu.   En el juego de la pelota, atrasar la misma.. Jo gogor, arrotu pelotia zortziraiño. ..
Ezaguera
Daturik ez
. árrosko , árroskua . (c).
Laburpena
árrosko, árroskua. (c). adjektiboa. Harroa.   Muy orgulloso, -a, fanfarrón, -a.. Zuzendari berria arrosko xamarra da.. Ik. arrókillo.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
árroskua
. arroskara , arroskarie .
Laburpena
arroskara, arroskarie. (-). (Aramaio.) Hondonada.. Kuatrobientotik onutze an arroskaran ointxe be antxe dau txabolie.(Orm Aram). . Ik. errékarro, arro.
Ezaguera
Daturik ez
Oharrak
Ik. <b>arro, errekarro</b>.
Forma mugatua
arroskarie
. arróputz , arropútza . (b).
Laburpena
arróputz, arropútza. (b). adjektiboa. Engreído, -a, vanidoso, -a, fanfarrón, -a.. Guerra ori tontua ezta izango, baiña arroputz galanta bai. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Forma mugatua
arropútza
. arrokeríxatxo , arrokeríxatxua . (c).
Laburpena
arrokeríxatxo, arrokeríxatxua. (c). izena. Harro egoteko gaia, motiboa. Ez du ia zentzu peioratiborik.   Motivo de orgullo, de vanidad.. Gaztetan pelotari ona izandakua da, ta arrokerixatxo ori eukitzen dau kontatzeko./ Aren arrokerixatxua zera izeten da: Donostiara joaten danian Nikolasanian bazkaltzia. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
arrokeríxatxua
Subscribe to Bergarako euskara