Skip to main content
2. átze , átzia(k) .
Laburpena
2. átze, átzia(k). (-). izena. Ipurdia(k).   Nalgas, culo, trasero.. Txal orrek egundoko atziak dauzka. . Pluralean, batik bat.. atzian zulua izan, . (-). esapidea. Inor ez dela perfektua adierazten duen esapidea.. Aberatsa eta ederra eta nai dana izango da, baiña arek pe izango dau zeoze. Arek pe atzian zulua. . Sin. ipurdian zulua euki.. atzian gelditzekua ez izan, . (c). esapidea. Ausarta, aurrera egitekoa izan.. Zuk pentsauko dozu zure semia santua dala? Ba aura be ezta atzera gelditzekua. .. átzia émon, . (c). aditza. Bizkarra, ipurdia eman (zentzu literalean, batez ere).. Ez idak neri atzia emon da kontestaidak. .. atzeko otzik barik, . (c). esapidea. (Eibar.) "Lasai asko, zaratarik gabe, norberari botatakoa baino erantzun zorrotzagoa eman.. Plaentziatarren urteerak atzeko otzik bakuak izaten dira... atzetik ibili, . (-). . 2. atzetik ibili, . (b). Zintzotasunik gabe edo azpikeriaz jokatu norbaitekin.. Neri etxatak atzetik ibiltzia gustatzen, nik gauzak arpegira esaten jittuat. .. 1. atzetik ibili, . (b). esapidea. Norbaiti jarraika ibili. Besteak beste, faboreak edo arreta eskuratu nahirik. Julion atzetik ei dabitz urrengo elekziñuetarako./ Polizia atzetik ei dauka./ Neska orren atzetik jabik aspaldixan. ... átzetik émon, . (-). . 1. atzetik emon, . (b). dio aditza. Ibilgailu batek beste bat atzetik jo.. Atzo atzetik emon josten San Juango rektan. .. 2. atzetik emon, . (b). esapidea. (arrunkeria.) Uzkitik zakila sartu. Irudizkoetan, izorratu.. Kontuz ibilli ari, akordau orduko atzetik emungoske ta. ... atzé-mardo egon, . (d). esapidea. Ezer egin gabe egon, egonean egon. Lit.: ipurtaundi egon.. Zuek egon atze-mardo, lanak berez eingo dielakuan. . Oso galdua... atze ona euki, . (c). esapidea. Nahikoa diru edo baliabide izan edozein ezustekori aurre egiteko.. Urtebetian paruan egon arren, orrek eztauka billurrik. Atze ona dauka orrek. . Ik. atzékalde..
Ezaguera
Daturik ez
Hurrenkera
2
Forma mugatua
átzia(k)