Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

distingídu. (-). 1. distingidu, . (b). du aditza. Bereizi.   Distinguir.. Gauzak distingitzen jakin bia da. .. 2. distingidu, . (c). da aditza. Nabarmendu.   Distinguirse, sobresalir.. Familixa orri beti gustau jako distingitzia. .. 3. distingidu, -a, distingidúa, -ía. (b). adjektiboa. Berezitasunen batengatik nabarmentzen dena.   Distinguido, -a.. Oñati beti izan da erri distingidua. . DISTINGIDA ETORRI dio Hilarik inudetzatik zetozen emakumeez jarduterakoan: Gero arek (iñudeak) bi urte eiñ aberats-etxian ala, ta orrek etorte zienian, distingida etorte zien. Bai jantzixan, bai buruko illiak... belarrittakuak pe diferentiak, tertziopelozko jantzixak... Hil...
1. distingidu. (b). du aditza. Bereizi.   Distinguir.. Gauzak distingitzen jakin bia da. .
disimúlau. (a). du aditza. Disimular.. Azen.: disímulau ere bai.
dísgusto, dísgustua. (a). izena. DÉSGUSTO. Disgusto.. Disgustoka il zeban ama./ Eskolara be batzuk gustora joaten dia, beste batzuk desgustora. Enr. .
diru-góse. (-). 1. diru-gose, diru-gosía. (c). izena. Avidez de dinero, codicia.. Beste taberna bat zabaldu dabela? Jesus, familixa orrek dauka diru-gosia. .. 2. diru-gose, diru-gosía. (c). adjektiboa. Diruzalea.   Codicioso, -a.. Etxe ortakuak beti izan die diru-gosiak. ..
diruáldi, dirualdíxa. (b). izena. Diru bolada.. Urrengo dirualdixan kotxia erosi biot. .
dirubíde, dirubidía. (c). izena. Dirua irabazteko bidea.. Orrek dirubidia ikusten badau ezta atzera begira egongo. .
1. diru-gose, diru-gosía. (c). izena. Avidez de dinero, codicia.. Beste taberna bat zabaldu dabela? Jesus, familixa orrek dauka diru-gosia. .
2. diru-gose, diru-gosía. (c). adjektiboa. Diruzalea.   Codicioso, -a.. Etxe ortakuak beti izan die diru-gosiak. .
dirúketa, dirúketia. (c). izena. Dirutza.. Liburuetatik eztau diruketa aundirik etarako.. Sin. dírutza.
diru-pápel, diru-papéla. (c). izena. Billete de dinero.. Diru-papelak almuada barruan ezkutatzen zittuan. .
dirúdun, dirudúna. (b). izena. Aberatsa.   Rico, -a, adinerado, -a.. Andria diruduna artu zeban. . Ant. dirútsu.
diruzalétu. (b). da-du aditza. Aficionar(se) al dinero.. Mediku geixenak diruzaletu eitten die. .
dirútsu, dirutsúa. (c). adjektiboa. Rico, -a.. Gutxi erabilia.. Ik. dirúdun.
diruzále, diruzalía. (b). adjektiboa. Codicioso, -a.. Ezta pertsona txarra baiña diruzale samarra. .
dírutza, dírutzia. (c). izena. Diru kopuru handia.   Gran cantidad de dinero.. Nere poltsikuak errejistatzen baittuk eztok topauko dirutza aundirik. . Sin. dirúketa.
3. áinbesteko bat. (c). zenbatzailea. Kopuru jakin bat (dirua, jeneralean).   Una cantidad determinada (dinero, generalmente).. Saltzen daben kotxe bakoitzeko ainbesteko bat emoten dotse./ Berak ainbesteko bat irabaziko dau ta beste guztia nausixandako izango da.. Beharbada hitz honen kalkotik datorke sarri entzuten den esaldia: Guk tantora eitten juau lan, irabazietatik hainbesteko bat dela berentzat, alegia. Beste hauek ere erabiltzen dira, nahiz eta gutxiago: onenbesteko bat, orrenbesteko bat.. Ik. áinbeste, tántora lan eiñ.
afari. (-). Ik. afái.
2. asarre, asarría. (b). izena. Haserrea.   Enfado, ira.. Pasau jatzu lenguneko asarria?.
armoníxa ederrían, onían egon, pasau, bizi. (c). esapidea. ONÍAN. Giro onian, lagunarte ederrez. . Eskursiñuan izan ga. Armonixa ederrian pasau dou eguna./ Alkarrekin armonixa txarrian bizitzia baiño obe bakarrik.. Baita armonixa txarrian. Alkarrekin armonixa txarrian bizitzia baiño obe bakarrik..
2. apainketa, apainketia. (d). Botatako egurren adar ebatea.   Operación de despojar de ramas la leña derribada.. Ori aiskoriakin botatze zan beintzat; arek botatakuen urrengo apainketia, arek apainddu; trixkia esate ako ari, eta aura einddakuen ebaitze zan egurra. Jose.. Sin. triska.
2. biarreko, biarrekúa. (b). izena. Behar dena; aditz partizipioaren ondoren.. Esan biarreko guztiak esaittuzu?/ Ezkontzia be ein biarrekua da. .
2. banatu. (b). du aditza. Repartir.. Karamelo onek lagunei banatzeko die. . Sin. errepartídu, partidu.
Bene-benetan, katua berbetan. (c). esaera. (Osintxu.) Norbaitek "bene-benetan" esaten duenean erantzun ohi zaiona, umorez..