Adiera
-
1.lotsagarri, lotsagarríxa.
(b).
Adjektiboa.
Lotsa ematen duena. · Vergonzoso, -a, que da verguenza.
“Lotsagarrixa da abertzale izenekuak beti erderaz ikustia./ Ixilik egon zaitte, lotsagarrixoi alakuoi.”
ohar bat
-
2.lotsagarri.
(b).
Adberbioa.
Lotsa emateko eran. · En ridículo, ridículamente.
“Reala aurten lotsagarri geratu da./ Praka estu arekin, lotsagarri zoian koittaua./ Jentian aurrian lotsagarri laga nindduan.”
Norbait lotsagarri laga, geratu, ibilli..
Esamoldeak:
baztarren lotsagarri ibili.
(c).
Esapidea.
Lotsagarri ibili.
“Or ibiliko aiz i baztar guztien lotsagarri.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
lotsagárri.
ohar bat
1.lotsagarri, lotsagarríxa.
(b).
Adjektiboa.
Lotsa ematen duena. · Vergonzoso, -a, que da verguenza.
“Lotsagarrixa da abertzale izenekuak beti erderaz ikustia./ Ixilik egon zaitte, lotsagarrixoi alakuoi.”
ohar bat
2.lotsagarri.
(b).
Adberbioa.
Lotsa emateko eran. · En ridículo, ridículamente.
“Reala aurten lotsagarri geratu da./ Praka estu arekin, lotsagarri zoian koittaua./ Jentian aurrian lotsagarri laga nindduan.”
Norbait lotsagarri laga, geratu, ibilli..
Esamoldeak:
baztarren lotsagarri ibili.
(c).
Esapidea.
Lotsagarri ibili.
“Or ibiliko aiz i baztar guztien lotsagarri.”